بررسی مولفه‌های اصلی امنیت شبکه

امنیت شبکه و تهدیدها، نگرانی‌های اصلی در میان جرایم سایبری رو به رشد هستند. در این مقاله لاگ‌مدیا با عناصر امنیت شبکه و اصول اساسی آن‎ها آشنا شوید.

مروری جامع بر امنیت شبکه

امنیت شبکه، عمل شناسایی، پیشگیری و بازسازی ایرادات شبکه سازمانی است. از آنجایی که اکثر حملات سایبری از طریق شبکه رخ می‌دهد، نظارت و دفاع از شبکه شرکت برای به حداقل رساندن هزینه و تأثیر حملات سایبری بر سازمان ضروری است.

در سطح بالا، اهداف کلیدی امنیت شبکه مانند سایر حوزه‌های امنیت سایبری است: اطمینان از «محرمانه بودن»، «یکپارچگی» و «در دسترس بودن». یک معماری و استراتژی امنیت شبکه باید دارای فرآیندها و کنترل‌های امنیتی برای اطمینان از هر یک از این موارد باشد.

انواع ابزارها و فناوری‌های امنیت شبکه

یک معماری امنیت شبکه باید برای محیط شبکه منحصر به‌فرد و نیازهای امنیتی یک شرکت سفارشی شود. با این حال، برخی از راه حل‌های کلیدی در اکثر زیرساخت‌های امنیتی شبکه ظاهر می‌شوند، از جمله موارد زیر:

فایروال‌ها

فایروال‌ها راه حل‌های امنیتی شبکه هستند که مرز شبکه‌ای را تعریف می‌کنند که از دسترسی غیرمجاز به منابع داخلی محافظت می‌کند. تمام ترافیکی که از مرز شبکه عبور می‌کند از «دیوار آتش» عبور می‌کند. دیوار آتشی که بازرسی و تعیین می‌کند که چه چیزی مجاز و چه چیزی مسدود شود.

فایروال‌ها به‌طور قابل توجهی در طول زمان از فایروال‌های بی‌کیفیت به فایروال‌های نسل بعدی مدرن (NGFW) تکامل یافتند. فایروال‌های اولیه بازرسی بسته‌های ساده‌ای را انجام می‌دادند و بر اساس آدرس‌های IP مبدا/مقصد و شماره پورت تصمیم می‌گرفتند. فایروال‌های Stateful داده‌های مربوط به وضعیت فعلی اتصال شبکه را حفظ می‌کنند و آن را قادر می‌سازند بسته‌هایی را که نامعتبر هستند را شناسایی کند.

NGFW ها قابلیت‌های امنیتی پیشرفته را ادغام می‌کنند، بازرسی عمیق بسته‌ها (DPI) را انجام می‌دهند، و سیستم‌های تشخیص نفوذ و پیشگیری (IDPS) و سایر قابلیت‌های امنیتی را در خود جای می‌دهند که به آنها امکان می‌دهد بدافزارها، بازدید از URL های غیرمجاز و سایر تهدیدها را شناسایی و مسدود کنند.

مطالب مرتبط: 10 ابزار امنیت شبکه در 2024

کنترل دسترسی به شبکه (NAC)

Network access control یا NAC دسترسی به شبکه شرکتی را مدیریت می‌کنند. هنگامی که یک NAC یک درخواست اتصال دریافت می‌کند، آن را بر اساس کاربر و دستگاه ارزیابی می‌کند.

NAC ها می‌توانند سیاست‌های کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) را اعمال کنند و وضعیت امنیتی دستگاه اتصال را هنگام تصمیم‌گیری برای دسترسی ارزیابی کنند. این تجزیه و تحلیل ممکن است زمانی انجام شود که دستگاه برای اولین‌بار به شبکه متصل می‌شود و زمانی که تلاش می‌کند به منابع در سراسر مرزهای شبکه در یک شبکه تقسیم شده دسترسی پیدا کند.

سیستم‌های تشخیص نفوذ و پیشگیری (IDPS)

یک سیستم تشخیص نفوذ و پیشگیری (Intrusion Detection and Prevention System) در برابر حملات مختلف، از جمله حدس زدن رمزهای عبور بسیار قوی، حملات انکار سرویس توزیع شده (DDoS) و سوء استفاده از برنامه‌های آسیب‌پذیر، محافظت می‌کند. آنها همچنین از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی (AI/ML) برای شناسایی دقیق‌تر سوء استفاده‌های روز صفر (Zero Day) و کمپین‌های حمله جدید استفاده می‌کنند.

سیستم‌های IDS و IPS در پاسخ به یک تهدید شناسایی شده متفاوت هستند. یک IDS برای هشدار دادن به تیم امنیتی از حمله طراحی شده است، اما به آن اجازه عبور می‌دهد. از سوی دیگر، یک IPS حملات مشکوک را مسدود می‌کند و امنیت بیشتری را به قیمت مسدود کردن ترافیک قانونی بالقوه فراهم می‌کند.

شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN)

شبکه‌های خصوصی مجازی (Virtual private networks) دسترسی از راه دور ایمن را ارائه می‌دهند. وی‌پی‌ان ها به یکی از دو روش مستقر می‌شوند: VPN های سایت به سایت که برای اتصال دو مکان جغرافیایی توزیع شده بر روی یک شبکه غیرقابل اعتماد است. مانند اینترنت عمومی و VPN هایی که برای دسترسی از راه دور طراحی شده‌اند. VPN ها یک تونل رمزگذاری شده ایجاد می‌کنند. این تونل که اجازه می‌دهد تمام ترافیک شبکه از طریق آن عبور کند. همچنین از آن در برابر استراق سمع و سایر تهدیدات بالقوه محافظت کند.

دسترسی به شبکه بدون اعتماد (ZTNA)

راه‌حل‌های دسترسی به شبکه اعتماد صفر (Zero trust) جایگزینی برای VPN‌ها ارائه می‌کنند و کنترل‌های دسترسی کمترین امتیاز و تأیید صریح را هم برای کارگران از راه دور و هم برای کارگران اولیه اجرا می‌کنند. شرکت‌ها می‌توانند دسترسی به شبکه، برنامه‌ها و داده‌ها را به‌طور دقیق کنترل کنند و محافظت بیشتری در برابر حساب‌های در معرض خطر ایجاد کنند.

امنیت ایمیل

ایمیل یکی از بزرگترین تهدیدات امنیتی است که شرکت‌ها با آن مواجه هستند. بسیاری از حملات سایبری با یک ایمیل فیشینگ شروع می‌شوند. این ایمیل‌ می‌تواند بدافزار را ارسال کند یا سعی کند اعتبار ورود کاربران را به‌سرقت ببرد. یک استراتژی امنیتی ایمیل باید شامل دفاع فنی و غیر فنی باشد. راه حل‌های امنیتی ایمیل باید فیلتر هرزنامه، تجزیه و تحلیل بدافزار sandbox و سایر تکنیک‌های امنیتی ایمیل را برای شناسایی و مسدود کردن ایمیل‌های مخرب ارائه دهند.

امنیت ایمیل باید در برنامه‌های آگاه‌سازی از امنیت سایبری با هدف آموزش کاربران در مورد بهترین شیوه‌های امنیتی گنجانده شود. این باید شامل پرهیز از کلیک بر روی پیوندهای موجود در ایمیل‌ها، احتیاط در مورد پیوست‌های مشکوک و اعتبارسنجی هویت فرستنده ایمیل قبل از اعتماد به پیوندها یا پیوست‌های آن باشد.

امنیت وب

راه حل‌های امنیتی وب (Web security solutions) از کارکنانی که در حال مرور اینترنت هستند در برابر تهدیدات مبتنی بر وب محافظت می‌کند. اینها رمزگذاری SSL/TLS را تکمیل می‌کنند که از استراق سمع و حملات مرد میانی (MitM) محافظت می‌کند، زیرا ترافیک وب از طریق شبکه‌های غیرقابل اعتماد عبور می‌کند.

Secure web gateways یا SWG اجزای حیاتی یک معماری امنیتی وب هستند. ترافیک عبوری از SWG بازرسی و فیلتر می‌شود تا ترافیک وب سایت‌های مخرب شناسایی و مسدود شود. علاوه بر این، SWG ها می‌توانند با جلوگیری از مرور کاربران در سایت‌هایی که توسط سازمان تایید نشده‌اند، به اجرای سیاست‌های امنیتی شرکت کمک کنند.

سرویس دسترسی ایمن سرور لبه (SASE)

Secure access service edge یا SASE عملکرد شبکه و امنیت را با یک سرویس واحد و بومی ابری همگرا می‌کند. عملکرد یکپارچه WAN (SD-WAN) تعریف شده توسط نرم افزار به‌طور بهینه ترافیک را روی شبکه WAN شرکت هدایت می‌کند. هر نقطه SASE (PoP) شامل طیف وسیعی از راه حل‌های امنیتی برای نظارت، فیلتر و ایمن‌سازی ترافیک شبکه است.

طراحی بومی ابری SASE و امنیت همگرا برای رسیدگی به چالش‌های امنیتی اصلی که تجارت مدرن با آن مواجه است، در نظر گرفته شده است. از آنجایی که درصد فزاینده‌ای از دارایی‌های فناوری اطلاعات شرکت‌ها به محیط‌های ابری منتقل می‌شوند، شرکت‌ها به راه‌حل‌هایی نیاز دارند که بتوانند به‌صورت بومی مستقر شوند و محافظت در فضای ابری ارائه دهند. SASE چندین قابلیت کلیدی امنیت ابر، از جمله واسطه امنیتی دسترسی ابری (CASB)، فایروال به‌عنوان سرویس (FWaaS) و ZTNA را با هم همگرا می‌کند.

پیشگیری از خسارت به داده‌ها (DLP)

نقض داده‌ها (Data loss prevention) یکی از گران‌ترین و مخرب‌ترین حملات سایبری است که یک شرکت می‌تواند با آن مواجه شود. نقض موفقیت آمیز داده ها می‌تواند بسیار گران تمام شود. حتی می‌تواند منجر به آسیب به برند تجاری و مجازات‌های قانونی و نظارتی شود.

راه حل‌های پیشگیری از از دست رفتن داده‌ها یا (DLP) کمک می‌کند تا جریان داده‌های حساس خارج از شبکه شرکت را محدود کنند. محافظت در برابر نقض داده‌ها انجام شود. آنها ترافیک شبکه را برای داده‌های حساس شناخته شده (مانند شماره کارت های پرداخت) اسکن می‌کنند. همچنین مطمئن می‌شوند که به اشخاص غیرمجاز منتقل نمی‌شود.

گفتار پایانی

امنیت شبکه برای موفقیت یک سازمان بسیار مهم است. فرصتی را برای شناسایی و رسیدگی به حملات سایبری در مقیاس قبل از اینکه تهدیدی واقعی برای سازمان باشد فراهم می‌کند. معماری‌های امنیتی شبکه شرکتی باید به گونه‌ای طراحی شوند که امنیت جامع و پایدار را در محیط‌های اولیه و ابری فراهم کنند.

با تکامل تهدیدات امنیتی شبکه، رهبران امنیتی باید فعال باشند و راه حل‌های امنیتی را اتخاذ کنند که نیازهای امروز و آینده آنها را برآورده کند. Cato SASE Cloud امنیت همگرا و بومی ابری را ارائه می‌کند که حفاظت سازگار و قابل استفاده را در محیط‌های اولیه و ابری باز می‌کند.