کابل اترنت شاید در نگاه اول ساده و تکراری به نظر برسد، چون بیشتر آن‌ها ظاهری یکسان دارند. اما اگر دقت کنید، متوجه رنگ‌بندی کابل شبکه خواهید شد؛ رنگ‌هایی مانند آبی، زرد، قرمز، سبز، خاکستری و حتی صورتی. بسیاری از افراد تصور می‌کنند این رنگ‌ها نشان‌دهنده سرعت یا کیفیت عملکرد کابل هستند، مشابه رنگ پورت‌های USB، اما در واقع چنین برداشتی درست نیست.
این رنگ‌های مختلف در کابل اترنت صرفاً برای زیبایی یا نمایش نیستند و هیچ ارتباطی با عملکرد یا سرعت انتقال داده ندارند. در واقع، هدف اصلی از رنگ‌بندی کابل شبکه، ایجاد نظم و وضوح بیشتر در مدیریت اتصالات است. باید توجه داشت که این موضوع با رنگ‌بندی سیم‌های داخلی درون کابل اشتباه گرفته نشود، زیرا رنگ سیم‌های داخلی (در استانداردهایی مانند T568A و T568B) برای اتصال صحیح و انتقال سیگنال به کار می‌رود. آنچه در اینجا مورد بحث است، رنگ روکش کابل شبکه است که شناسایی و مدیریت چندین اتصال را برای کارشناسان شبکه بسیار ساده‌تر می‌کند.
چرا کابل اترنت در رنگ‌های مختلف تولید می‌شود؟
هدف از تنوع رنگ‌های کابل‌ها
در نگاه اول، تنوع رنگ‌های کابل اترنت ممکن است این احساس را ایجاد کند که کسی در بخش فناوری اطلاعات فقط قصد داشته اتاق سرور را زیباتر کند. اما واقعیت این است که یک روش منطقی پشت این رنگ‌بندی‌ها وجود دارد. رنگ کابل نه بر سرعت انتقال داده و نه بر کیفیت سیگنال تأثیر دارد و هدف اصلی، نظم‌دهی و وضوح بیشتر است.
مطالب مرتبط: ورود به شبکه‌های کامپیوتری رو با این آموزش راحت‌تر کن
در شبکه‌های بزرگ، به‌ویژه در دیتاسنترها یا دفاتری که مسافت زیادی کابل دارند، رنگ‌بندی کابل شبکه به تکنسین‌ها کمک می‌کند تا سریعاً کاربرد هر کابل را شناسایی کنند. برای مثال، ممکن است آبی برای شبکه‌های عمومی، زرد برای دستگاه‌های PoE مانند دوربین‌های امنیتی و قرمز برای سیستم‌ها یا اتصالات حیاتی که نباید به‌طور تصادفی قطع شوند، استفاده شود.
رنگ‌بندی فقط مخصوص متخصصان نیست. حتی در خانه، استفاده از رنگ‌های مختلف برای اتصال مودم، روتر و سوئیچ می‌تواند از سردرگمی و دردسر هنگام بروز مشکل جلوگیری کند.
علاوه بر نظم‌دهی، برخی تولیدکنندگان از رنگ‌ها برای تمایز بین دسته‌های کابل مانند Cat5، Cat6 و Cat7 استفاده می‌کنند. رنگ‌ها می‌توانند طول کابل یا نوع سیگنال را نیز نشان دهند و در برخی شبکه‌های بزرگ حتی ممکن است سال نصب کابل را مشخص کنند؛ مثلاً زرد برای ۲۰۱۹ و آبی برای ۲۰۱۸.
هدف از تمام این کارها ساده است: رنگ‌ها باعث می‌شوند مدیریت و نگهداری کابل‌ها سریع‌تر و کمتر پیچیده باشد. بنابراین، هرچند رنگ کابل عملکرد آن را تغییر نمی‌دهد، اما مطمئناً می‌تواند نحوه عملکرد روان شبکه و مدیریت اتصالات را بهبود ببخشد.
رنگ‌های کابل اترنت در واقع چه چیزی را نشان می‌دهند؟
بیش از آنچه در نگاه اول دیده می‌شود
مسأله این است که هیچ استاندارد جهانی برای رنگ‌های کابل اترنت وجود ندارد. معنای رنگ‌ها کاملاً بستگی به نحوه استفاده یک سازمان، تولیدکننده یا نصاب خاص دارد. با این حال، برخی الگوها در استفاده از رنگ‌ها رایج هستند.
| رنگ | کاربرد |
|---|---|
| 🟦 آبی | عمدتاً برای اتصالات شبکه استاندارد استفاده می‌شود، مانند اتصال کامپیوتر دسکتاپ، لپ‌تاپ داک یا پرینتر اداری به سوئیچ یا روتر شبکه. |
| 🟨 زرد | معمولاً برای دستگاه‌های PoE (Power over Ethernet) که برق خود را از کابل دریافت می‌کنند استفاده می‌شود. این دستگاه‌ها می‌توانند شامل دوربین‌های امنیتی IP، تلفن‌های VoIP یا اکسس‌پوینت‌های وایرلس باشند. |
| ⬛ سیاه یا خاکستری | معمولاً برای اتصالات روزمره در دفاتر یا خانه‌ها استفاده می‌شود، مانند اتصال روتر به مودم یا کنسول بازی به سوئیچ شبکه. |
| 🟥 قرمز | اغلب برای اتصالات حیاتی که باید همیشه آنلاین باشند، مانند سرورها، فایروال‌ها یا سیستم‌های پشتیبان اضطراری استفاده می‌شود. کابل‌های قرمز می‌توانند بخش‌های شبکه با امنیت بالا یا محدود را نیز مشخص کنند. |
| 🟩 سبز | گاهی برای اتصالات کراس‌اور (اتصال مستقیم دو دستگاه مشابه مانند سوئیچ به سوئیچ یا کامپیوتر به کامپیوتر) یا برای سیستم‌های محیطی مانند ترموستات هوشمند و کنترل‌های ساختمانی استفاده می‌شود. |
| 🟧🟪 نارنجی یا بنفش | کمیاب هستند و عمدتاً برای عملکردهای ویژه شبکه مانند محیط‌های آزمایشی، اتصالات خارجی یا بخش‌های VLAN برای مهمانان یا پیمانکاران استفاده می‌شوند. |
باز هم باید گفت که هرچند رنگ‌ها می‌توانند ایده‌ای درباره کاربرد کابل به شما بدهند، اما این معانی جهانی نیستند. همیشه بهتر است قبل از وصل یا جدا کردن هر کابل مهم، مستندات آن کابل را بررسی کنید.
عملکرد یک کابل اترنت بستگی به دسته‌بندی آن دارد
یک کابل را صرفاً بر اساس رنگ آن قضاوت نکنید.
نکته‌ای که باید به خاطر سپرد این است که رنگ روکش کابل تنها نشان‌دهنده معنایی است که کسی برای آن تعیین کرده و عملکرد واقعی کابل را مشخص نمی‌کند. کابل‌های اترنت بر اساس دسته‌بندی‌هایی مانند Cat5، Cat5e، Cat6، Cat6a، Cat7 و Cat8 طبقه‌بندی می‌شوند، و هر دسته برای سرعت‌ها و پهنای باند مشخصی طراحی شده است.
برای مثال، Cat5e از سرعت‌های تا 1 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند، در حالی که Cat6a می‌تواند سرعت تا 10 گیگابیت بر ثانیه را در مسافت‌های طولانی‌تر تحمل کند. Cat8، سنگین‌وزن این خانواده، مخصوص دیتاسنترها ساخته شده و در مسافت‌های کوتاه قادر است تا 40 گیگابیت بر ثانیه را منتقل کند.
مطالب مرتبط: معرفی انواع کابل‌های شبکه
این بدان معناست که ممکن است یک کابل Cat6 با رنگ صورتی روشن عملکرد بهتری نسبت به یک کابل Cat5e خاکستری کدر داشته باشد. بنابراین هنگام انتخاب کابل اترنت، به رتبه دسته‌بندی درج شده روی کابل توجه کنید و رنگ آن را ملاک قرار ندهید.
این دسته‌بندی‌ها تنها به سرعت محدود نمی‌شوند؛ آن‌ها همچنین مشخص می‌کنند که کابل تا چه حد در برابر تداخلات الکتریکی محافظت می‌کند، که به حفظ اتصال پایدار و قابل اعتماد کمک می‌کند. به‌همین دلیل، ارتقاء از یک کابل قدیمی Cat5 به Cat6 یا Cat6a می‌تواند در شبکه‌های مدرن تفاوت قابل توجهی ایجاد کند.
در نهایت، رنگ‌های کابل اترنت کمتر به سرعت و عملکرد مربوط می‌شوند و بیشتر به نظم و سازمان‌دهی کمک می‌کنند. ستاره واقعی این داستان، دسته‌بندی کابل است که عملکرد، سرعت و پایداری اتصال را تعیین می‌کند. بنابراین دفعه بعد که با انبوهی از کابل‌ها مواجه شدید، نگران رنگ‌ها نباشید.
