ویندوز ویژگی‌های بسیار خوبی را ارائه می‌کند، اما گاهی اوقات نگرانی‌های مربوط به حفظ حریم خصوصی ممکن است شما را از آن دور کند. با این حال، برخی از این ویژگی‌ها می‌توانند مفید باشند و حتی ارزش این را دارند که ویندوز کمی به حریم خصوصی شما نفوذ کند. بیایید بررسی کنیم که دادن مجوزهای حریم خصوصی به ویندوز تا چه اندازه مفید یا مضر خواهند بود؟
1. خدمات مکان یابی
همانطور که احتمالاً می‌توانید حدس بزنید، فعال کردن سرویس‌های مکان در دستگاه ویندوز شما همان مزایای استفاده از آنها را در موبایل شما را دارد. افرادی که اغلب سفر می‌کنند و دوست دارند قبل از ترک خانه مسیرها را بررسی کند، اغلب از Google Maps در مرورگرم برای بررسی مسیرها استفاده می‌کنند. بدون خدمات مکان‌یابی، این قابلیت امکان‌پذیر نخواهد بود.
یکی دیگر از سناریوهای رایج‌تر که در آن رایانه شما از خدمات مکان استفاده می‌کند این است که برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها بدون ورودی دستی همیشه بفهمند در کدام منطقه از جهان هستید. محتوایی مانند فیلم‌ها، نمایش‌های تلویزیونی یا بازی‌ها ممکن است از نظر در دسترس بودن از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت باشد. با دسترسی برنامه‌ها به موقعیت مکانی شما، می‌توانند به‌طور خودکار به شما امکان دسترسی به موارد موجود را بدهند.
ویندوز همچنین از داده‌های موقعیت مکانی شما برای نیرو دادن به ویجت‌های کوچک و ویژگی‌های موجود در سیستم‌عامل استفاده می‌کند. اطلاعاتی مانند آب و هوا، زمان، و ویژگی Find My Device در ویندوز 11 نیز از خدمات مکان (به همراه Wi-Fi) استفاده می‌کند تا در صورت گم شدن دستگاه، بفهمید که در کجا قرار دارد.
2. تجربیات مشترک
مجوزهای حریم خصوصی Shared Experiences در ویندوز به شما این امکان را می‌دهد تا کاری را که در رایانه انجام می‌دادید به تلفن خود منتقل کنید. علاوه بر این، Nearby Share و سایر کنترل‌های از راه دور و برنامه‌های همراه مانند Phone Link را نیز فعال می‌کند.
همگام‌سازی محتوایی مانند ایمیل‌ها، اعلان‌ها و موارد دیگر بین دستگاه‌ها مستلزم ورود به سیستم با یک حساب کاربری است، به‌غیر از این که سرویس همگام‌سازی به داده‌های شما دسترسی داشته باشد تا بتوان آن را بین دستگاه‌هایتان حمل کرد.
مسلماً مایکروسافت از برخی روش‌های مشکوک در اینجا استفاده کرده است. مثلاً فعال کردن این ویژگی به‌طور پیش‌فرض در ویندوز 10 یا کنار گذاشتن آن در تنظیمات برنامه در ویندوز 11. اما اگر علاقه‌مند به عملکرد خوب همگام‌سازی بین مک‌ها و آیفون‌ها هستید، در ویندوز به این همگام‌سازی خواهید رسید.
3. جستجوی محتوا و تاریخچه محتوا
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چگونه فایل‌ها یا پوشه‌هایی که در ویندوز جستجو کرده‌اید دفعه بعد که به‌دنبال آنها می‌گردید به سرعت بالا می‌آیند؟ ویندوز چند ترفند ساده در آستین خود دارد که به شما کمک می‌کند تا به‌سرعت آنچه را که به‌دنبال آن هستید پیدا کنید، فقط چند اقدام تهاجمی برای رسیدن به آن لازم است.
مطالب مرتبط: تنظیمات حریم خصوصی ویندوز که باید تغییر دهید
در ویندوز 11، جستجوی محتوا به توانایی رایانه شما برای جستجوی فایل‌ها بر اساس محتویات داخل آن، به جای استفاده از نام فایل، اشاره دارد. همانطور که احتمالاً می‌توانید حدس بزنید، این کار یافتن فایل‌هایی مانند اسناد و صفحات گسترده را بسیار آسان می‌کند. اگر با تعداد زیادی اسناد سر و کار دارید و در نامگذاری یا سازماندهی صحیح آنها مهارت ندارید، این ویژگی به شما کمک می‌کند.
Content History آنچه را که در رایانه شخصی خود جستجو می‌کنید را ردیابی می‌کند. می‌توانید آن را غیرفعال کنید، اما اگر متوجه شدید که به‌طور مکرر به‌دنبال همان فایل‌ها هستید، این ویژگی می‌تواند مفید باشد.
4. فراخوانی ویندوز
Windows Recall شاید بحث برانگیزترین قابلیتی است که مایکروسافت در مدت طولانی راه‌اندازی کرده است. از آنجایی که رایانه شخصی شما اسکرین شات‌های تصادفی از کاری که انجام می‌دهید، می‌تواند کمک بزرگی باشد. شاید زمانی نیاز داشته باشید به‌دنبال چیزی بگردید و کاملاً به‌خاطر نداشته باشید که نام فایل یا پوشه چیست.
این ویژگی با گرفتن اسکرین شات‌های دوره‌ای از کارهایی که در رایانه شخصی خود انجام می‌دهید و سپس با استفاده از CoPilot برای جستجو در آنها کار می‌کند تا به شما در یافتن کاری که انجام می‌دهید کمک کند. یادآوری برای برخی یک کابوس حفظ حریم خصوصی است، اما برای برخی دیگر یک مزیت است.
یادآوری در ابتدا به‌دلیل آسیب‌پذیری‌های امنیتی در اولین پیاده‌سازی این ویژگی که پتانسیل افشای داده‌های حساس گرفته‌شده توسط آن را داشت، بحث‌برانگیز بود. با این حال، مایکروسافت ادعا می‌کند که از آن زمان این موارد را برطرف کرده است، و اگر روشی که در پشت آن وجود ندارد، Recall را به یک ویژگی قابل استفاده تبدیل کرده است.
5. به اشتراک گذاری داده‌های تشخیصی
این یک مورد واضح است، اما تقریباً مانند هر محصولی در جهان، مایکروسافت بازخورد و داده‌هایی را از کاربران خود جمع‌آوری می‌کند تا به بهبود ویندوز برای همه کمک کند. برای اکثر محصولات نرم‌افزاری، این داده‌ها به شکل داده‌های تشخیصی جمع‌آوری می‌شوند که اغلب شامل ساخت و مدل دستگاه شما، مشخصات سخت‌افزار، نسخه ویندوزی که اجرا می‌کنید، و همچنین نام، ایمیل و سایر اطلاعات شخصی شما را شامل می‌شود. مجوزهای حریم خصوصی در ویندوز نیز این‌چنین عمل می‌کنند.
همه این داده‌ها از میلیون‌ها رایانه که نسخه‌های مختلف ویندوز را از سرتاسر جهان اجرا می‌کنند، جمع‌آوری می‌شود. سپس برای مایکروسافت ارسال می‌شود و برای بهبود ویندوز یا برنامه‌ها و ویژگی‌های آن استفاده می‌شود. مطمئناً، وقتی آن را به این شکل تجزیه می‌کنید، نگران کننده است. با این حال، مایکروسافت اطلاعات زیادی در مورد رایانه شخصی شما دارد. بنابراین در حالی که می‌توانید این ویژگی را خاموش کنید (و اگر این کار را انجام دهید، کسی شما را سرزنش نمی‌کند) می‌تواند به شناسایی مشکلاتی که مایکروسافت که باید آنها را برطرف کند نیز کمک کند.
گفتار پایانی
ما به شما پیشنهاد نمی‌کنیم که همه داده‌های خود را به‌راحتی در اختیار مایکروسافت قرار دهید تا زندگی خود را آسان‌تر کنید. با این حال، از آنجایی که محصولات و خدمات هوش مصنوعی در زندگی روزمره ما ادغام می‌شوند، جمع آوری داده‌ها شایع‌تر می‌شود. یک ویژگی ممکن است واقعاً راحت باشد، اما اگر قرار است برای راحتی ذکر شده با حفظ حریم خصوصی خود هزینه بپردازید، ممکن است از مزایای آن نیز بهره‌مند شوید.
