امنیت سایبری عمل محافظت از سیستم‌های حیاتی و اطلاعات حساس در برابر حملات دیجیتال است. اقدامات امنیت سایبری که به‌عنوان امنیت فناوری اطلاعات (IT) نیز شناخته می‌شود، برای مقابله با تهدیدات علیه سیستم‌ها و برنامه‌های کاربردی شبکه‌ای طراحی شده‌اند، چه این تهدیدها از داخل باشند یا خارج از یک سازمان سرچشمه بگیرند.
امنیت سایبری موضوع مهمی برای همه است، نه فقط شرکت‌ها. همچنین برای فرزندان ما حیاتی است که بدانند چگونه در فضای آنلاین ایمن بمانند و لازم است از خطراتی که این فضا ممکن است برای آنها داشته باشد آگاه باشند. ما در این مقاله می‌خواهیم مهم‌ترین آسیب پذیری‌های شبکه را برای شما معرفی کنیم.
امروزه سازمان‌ها باید از مهم‌ترین آسیب پذیری‌ها که شبکه های‌شان را تهدید می‌کند آگاه باشند. اگر اقدامات پیشگیرانه‌ای برای محافظت از شبکه خود انجام نمی‌دهید، خود را در معرض حملات قدرتمند سایبری قرار می‌دهید. در این مقاله، لیست دقیقی از مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه را ارائه می‌کنیم، ابتدا مشخص می‌کنیم که آسیب‌پذیری شبکه چیست، سپس 10 مورد از مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه، از نرم‌افزار قدیمی و احراز هویت تک عاملی گرفته تا آسیب‌پذیری‌های امنیتی IT را توضیح می‌دهیم.
آسیب‌پذیری‌های شبکه چیست؟
آسیب‌پذیری شبکه یک ضعف یا نقص در یک شبکه است که می‌تواند برای دسترسی غیرمجاز و انجام هر نوع حمله مورد سوء استفاده قرار گیرد. نقاط ضعف یا ایرادات شبکه ممکن است در تنظیمات سخت افزاری، نرم‌افزاری یا پیکربندی وجود داشته باشد، بنابراین نیاز به یک استراتژی امنیتی جامع برای رفع موثر آنها دارد.
مهم‌ترین آسیب پذیری های شبکه
1. شبکه های بی سیم نا امن
هنگامی که شبکه به‌صورت پیش‌فرض یا با یک پروتکل امنیتی ضعیف و منسوخ مانند WEP یا WPA2 PSK پیکربندی می‌شود، هر نقطه دسترسی بی‌سیم برای مهاجمان خارجی به‌عنوان یک دعوت باز برای راه‌اندازی بدافزار، سرقت داده یا حملات نقض امنیت ظاهر می‌شود. برای جلوگیری از این امر، فقط به شبکه‌های بی‌سیم امنی که از پروتکل WPA2 استفاده می‌کنند، از طریق شبکه خصوصی مجازی (VPN) و با استفاده از احراز هویت دو مرحله‌ای متصل شوید. همچنین، مطمئن شوید که تمام داده‌های ارسال شده از طریق شبکه را رمزگذاری کنید.
2. دستگاه‌های رسانه‌ای قابل حمل
دستگاه‌های رسانه‌ای قابل حمل مانند درایوهای USB، کارت‌های حافظه، سی‌دی‌ها و دی‌وی‌دی‌ها می‌توانند بدافزار را به شبکه شما معرفی کنند، اگر به‌درستی برای ویروس‌ها یا سایر محتوای مخرب اسکن نشده باشند می‌توانند آسیب‌زا باشند. برای جلوگیری از این امر، همه دستگاه‌های رسانه‌ای قابل حمل را قبل از اتصال به رایانه‌های شبکه‌ای اسکن کرده و ویژگی‌های اتوران را غیرفعال کنید. علاوه بر این، تمام داده‌های محرمانه ذخیره شده در دستگاه‌های رسانه‌ای قابل حمل را در صورت گم شدن یا دزدیده شدن آنها رمزگذاری کنید و سیاست‌های سختگیرانه‌ای را در مورد استفاده از آنها اعمال کنید. سایر اقدامات شامل استفاده از دستگاه‌های فقط خواندنی، ایمن‌سازی فیزیکی آنها و نظارت بر استفاده از آنها با نرم‌افزار مدیریت رسانه‌های قابل حمل است.
3. نرم افزار قدیمی
نرم افزار قدیمی یکی از رایج ترین و در عین حال یکی از مهم ترین آسیب پذیری های شبکه است. برای اهداف امنیتی، توسعه‌دهندگان نرم‌افزار به‌طور منظم آپدیت‌های نرم‌افزاری را منتشر می‌کنند تا هرگونه ضعف امنیتی، باگ یا خطای موجود در نسخه‌های قبلی برنامه‌های خود را برطرف کنند. وقتی نرم‌افزار قدیمی است، به این معنی است که آپدیت‌های امنیتی اعمال نشده‌اند و سوء استفاده‌های شناخته شده عمومی وجود دارد که مهاجمان به راحتی می‌توانند از راه دور از آنها سوء استفاده کنند. هرچه برنامه بزرگتر باشد، دیدگاه حمله برای مهاجمان گسترده تر است. انتشار روزانه آپدیت‌ها توسط سازمان‌هایی مانند گوگل، اپل و فیسبوک بسیار گویای آسیب‌پذیری برنامه‌های قدیمی یا محافظت نشده در برابر حملات است.
4. رمزهای عبور ضعیف جزو مهم ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه
اگر از یک رمز عبور ضعیف یا پیش‌فرض استفاده می‌کنید، احتمالاً شبکه شما از قبل به خطر افتاده است. یک رمز عبور قوی حداقل 8 کاراکتر طول دارد و شامل ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و نمادها است. هر چه رمز عبور طولانی تر و پیچیده تر باشد، شکستن آن سخت تر است. مهاجمان از روش‌های متعددی برای کشف رمز عبور استفاده می‌کنند (از تکنیک‌های مهندسی اجتماعی گرفته تا حملات brute-force). اجرای سیاست‌های امنیتی قوی رمز عبور، از جمله سنج قدرت رمز عبور، روش‌های احراز هویت چند عاملی و مدیر رمز عبور، از جمله بهترین راه‌ها برای کاهش این آسیب‌پذیری شبکه است.
مطالب مرتبط: چرا رمزهای عبور قوی هنوز اولین خط دفاعی در برابر تهدیدات سایبری هستند؟
5. احراز هویت تک عاملی
احراز هویت تک مرحله‌ای به روش‌های احراز هویتی اطلاق می‌شود که فقط به یک عامل نیاز دارند، معمولاً رمز عبور یا پین کد از این دسته هستند. این آسیب‌پذیری شبکه که جزو مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه است، می‌تواند به‌راحتی توسط مهاجمان از طریق تکنیک‌های مهندسی اجتماعی یا با حدس زدن رمز عبور مناسب مورد سوء استفاده قرار گیرد. به‌منظور کاهش این آسیب‌پذیری شبکه، سازمان‌ها باید احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA) یا احراز هویت چند عاملی (MFA) را پیاده‌سازی کنند. 2FA با نیاز به عامل دوم، مانند یک کد یکبار مصرف که به تلفن همراه کاربر ارسال می‌شود، یک لایه امنیتی اضافی، اضافه می‌کند. MFA ایمن‌ترین روش احراز هویت در نظر گرفته می‌شود زیرا حدس زدن یا سرقت همه عوامل مورد نیاز برای مهاجمان بسیار سخت‌تر است.
6. تنظیمات ضعیف فایروال
تحقیقات بیان می‌کند که پیکربندی‌های نادرست باعث 95 درصد از تمام نقض‌های فایروال می‌شوند. فایروال یک سیستم امنیتی شبکه است که ترافیک ورودی و خروجی یک شبکه را کنترل می‌کند. برای مسدود کردن یا اجازه دادن به انواع خاصی از ترافیک بر اساس قوانین از پیش تعریف شده استفاده می شود. پیچیدگی فزاینده در مدیریت فایروال در سازمان‌های بزرگتر می‌تواند منجر به خطای انسانی و پیکربندی نادرست فایروال شود. برای مثال، در میان تنظیمات شبکه فایروال، «eq» است، پارامتری که دسترسی به یک پورت مشخص را امکان‌پذیر می‌سازد، در مقابل «neq»، که دسترسی به تمام پورت‌ها را امکان‌پذیر می‌کند. پورت‌های موجود با اشتباه تایپی یک “n” می‌تواند کل مسیر ترافیک را از بسیار سخت‌گیرانه و متوسط به کاملا باز و قابل نفوذ تغییر دهد.
7. عدم وجود نسخه پشتیبان از اطلاعات از مهم ترین آسیب پذیری‌های شبکه
این به خودی خود یک آسیب‌پذیری امنیتی شبکه نیست، اما نداشتن پشتیبان‌گیری از داده‌های خارج از سایت، شبکه شما را به شدت در برابر حمله آسیب‌پذیر می‌کند. در صورت حمله بد افزار یا یک اشتباه امنیتی، یک نسخه پشتیبان خارج از سایت از داده‌های شبکه به شما این امکان را می‌دهد که به‌راحتی سیستم‌های خود را بازیابی کنید و از هرگونه خرابی یا اختلال پرهزینه جلوگیری کنید. چندین ارائه‌دهنده ذخیره‌سازی ابری وجود دارند که پشتیبان‌گیری امن و قابل اعتماد خارج از سایت را ارائه می‌دهند. سازمان‌ها همچنین باید اجرای اقدامات افزونگی، مانند داشتن چندین نسخه از داده‌ها در مکان‌های امن مختلف را در نظر بگیرند. پشتیبان‌گیری منظم خارج از سایت از داده‌های حیاتی شما نیز باید بخشی از یک طرح جامع بازیابی فاجعه امنیت سایبری باشد.
8. ایمیل‌های دریافتی ناامن مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های‌شبکه
یکی از رایج‌ترین مسائل امنیتی و مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه، حملات مبتنی بر ایمیل است. این حملات می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند، اما رایج‌ترین آنها فیشینگ است. فیشینگ نوعی حمله ایمیلی است که از ایمیل‌های جعلی برای فریب کاربران برای افشای اطلاعات حساس مانند رمز عبور یا شماره کارت اعتباری استفاده می‌کند.
مهاجمان همچنین می‌توانند از ایمیل‌های فیشینگ برای نصب و پخش بدافزار در شبکه سازمان استفاده کنند. برای محافظت از خود در برابر حملات فیشینگ، به هر ایمیلی که از شما می‌خواهد روی یک لینک کلیک کنید یا یک پیوست را دانلود کنید، مشکوک باشید. برای اینکه هیچ یک از اعضای پرسنل شما تبدیل به عامل نفوذ در شبکه شما نشوند، به آنها آموزش آگاهی از امنیت سایبری و تست فیشینگ بدهید. این به جلوگیری از کلیک‌های ایمیلی که منجر به حمله بدافزار گسترده و پرهزینه می‌شود، کمک می‌کند.
اگر در مورد صحت یک ایمیل مطمئن نیستید، قبل از انجام هر اقدام دیگری با فرستنده تماس بگیرید تا آن را تأیید کنید. راه دیگر برای جلوگیری از هر گونه کلیک خطرناک این است که ماوس را روی پیوند نگه دارید تا قبل از کلیک کردن روی آن، تا ببینید شما را به کجا هدایت می‌کند. اگر URL مشکوک به نظر می‌رسد، روی آن کلیک نکنید.
9. دستگاه تلفن همراه
دستگاه‌های تلفن همراه به‌طور قابل توجهی برای دسترسی به شبکه‌های شرکتی استفاده می‌شوند، یعنی از طریق خط مشی‌های Bring Your Own Device (BYOD) می توانند به شبکه دسترسی داشته باشند. این می‌تواند یک مشکل امنیتی باشد زیرا دستگاه‌های تلفن همراه ممکن است از ویژگی‌های امنیتی یکسانی مانند رایانه‌ها مانند آنتی‌ویروس یا فایروال برخوردار نباشند. علاوه بر این، دستگاه‌های تلفن همراه را می‌توان به‌راحتی گم کرد یا کسی آن را دزدید و به مهاجمان دسترسی مستقیم به داده‌های حساس را می‌دهد. اغلب به شبکه‌های Wi-Fi عمومی رایگان متصل می‌شوند که خطرات امنیتی متعددی دارند.
دستگاه‌های تلفن همراه متصل به یک شبکه Wi-Fi می‌توانند به مهاجمان، محیطی ایده آل برای سوء استفاده از آنها، یعنی برای فیشینگ، بد افزار موبایل، برنامه‌ها و وب‌سایت‌های مخرب، و حملات Man-in-the-Middle ارائه دهند.
10. Shadow IT جزو مهم ترین آسیب پذیری های شبکه
Shadow IT به هر سیستم، برنامه یا سرویسی اطلاق می‌شود که بدون مجوز قبلی از نماینده تعیین شده بخش فناوری اطلاعات سازمان نصب شده باشد. بنابراین، این سیستم‌ها به درستی نظارت و مدیریت نشده‌اند، و همچنین تحت هیچ گونه آزمایش امنیتی قرار نگرفته‌اند. علاوه بر این، کمبود منابعی که بر بخش فناوری اطلاعات تأثیر می‌گذارد ممکن است این خطر را برای سازمان‌هایی که به چنین خدمات نصب‌شده غیرمجاز متکی هستند، تشدید کند. برخی از اقدامات برای جلوگیری از خطرات IT سایه به شرح زیر است:
- اطمینان حاصل کنید که یک خط مشی شرکتی را اجرا کرده‌اید که استفاده از سیستم‌های فناوری اطلاعات را به وضوح تعریف می‌کند.
- حفظ آموزش کاربر، که شامل ارتباط با کارمندان شما در مورد نحوه محافظت در برابر آسیب‌پذیری‌های شبکه است.
- انجام ارزیابی آسیب‌پذیری شبکه یا اسکن منظم آسیب‌پذیری در حالی که هر گونه مشکل شناسایی شده را به سرعت برطرف می‌کند.
برنامه‌های آپدیت نشده، روترهای پیکربندی نادرست، یا رمزهای عبور ضعیف می‌توانند مهاجمان را قادر به دسترسی به داده‌های حساس شرکت کنند. به کارگیری بهترین شیوه‌های امنیت شبکه و استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی حرفه‌ای به شما کمک می‌کند از داده‌ها و دارایی‌های سازمان محافظت کنید.
آسیب پذیری شبکه یک ضعف در یک سیستم یا طراحی آن است که مهاجم می‌تواند از آن برای نفوذ به سیستم یک شرکت سوء استفاده کند. آسیب‌پذیری‌های شبکه بسته به اینکه نقص در کجا قرار دارد، در یکی از دو دسته قرار می‌گیرند: داخلی یا خارجی.
پیکربندی‌های نادرست، باگ‌ها، کدهای ضعیف نوشته شده یا حتی کارمندان معمولاً منبع آسیب‌پذیری‌های شبکه داخلی هستند. آسیب‌پذیری‌های امنیتی شبکه خارجی توسط دستگاه‌ها یا پلتفرم‌هایی که یک شرکت روزانه استفاده می‌کند نشان داده می‌شود. طبق مجموعه استانداردهای ISO/IEC 27005، آسیب پذیری‌ها به‌طور کلی می‌توانند بر اساس نوع دارایی که به آن تعلق دارند طبقه‌بندی شوند. بنابراین، شرکت شما می‌تواند با:
- آسیب پذیری‌های نرم افزاری
- آسیب پذیری‌های سخت افزاری
- آسیب پذیری پرسنل
- آسیب پذیری‌های سازمانی
- آسیب پذیری‌های شبکه
دستگاه‌های موبایل چگونه باعث آسیب‌پذیری شبکه می‌شوند؟
دستگاه‌های تلفن همراه در محیط سایبری هر شرکتی وجود دارند، چه در محل کار یا از در خانه. کارمندان یا آنها را به دفتر می‌آورند یا به‌عنوان بخشی از خط مشی BYOD شرکت از آنها برای کار خود استفاده می‌کنند. متأسفانه راه‌های زیادی وجود دارد که لپ‌تاپ‌ها، تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها می‌توانند به یک خطر امنیتی تبدیل شوند. به‌منظور در امان ماندن از تهدیدات احتمالی امنیت شبکه، از یک راه حل مدیریت دستگاه تلفن همراه استفاده کنید.
سرقت فیزیکی یا جابه‌جایی نامناسب یکی از رایج‌ترین مسائل مربوط به دستگاه‌های تلفن همراه است. کارمندان تلفن یا تبلت خود را به شبکه شرکت متصل می‌کنند تا به داده‌های حساس دسترسی داشته باشند. بنابراین، سرقت چنین دستگاه‌هایی برای یک مهاجم، دروازه‌ای باز برای دسترسی به شبکه است. روش دیگری که هکرها برای دسترسی به شبکه از آن استفاده می‌کنند، ایجاد برنامه‌های مشابه است که کاربر را فریب می‌دهد تا اطلاعات خصوصی را افشا کند.
اینترنت اشیا شامل دستگاه هایی است که قادر به انتقال داده ها در یک شبکه هستند. با این حال، آنها خارج از طیف چیزی هستند که ما عموماً به عنوان بخشی از سیستم در نظر می گیریم. بسیاری از شرکت‌ها دستگاه‌های IoT مانند ترموستات هوشمند، دوربین‌های نظارتی یا حتی یخچال دارند.
هنگامی که کارمندان با موبایل به داده‌های شرکت متصل می‌شوند ، ایمن سازی اینترنت اشیا پیچیده تر می شود. کارمندان شما می‌توانند انواع دستگاه‌های IoT مانند ساعت‌های هوشمند، اجاق‌ها و تلویزیون‌ها را در خانه‌های خود داشته باشند. آنها اغلب به عنوان خطرات امنیتی نادیده گرفته می شوند، اما حقیقت این است که امنیت اینترنت اشیا برای امنیت دیجیتال یک شرکت ضروری است و اگر رعایت نشود می تواند جزو مهم ترین آسیب پذیری های شبکه باشد. در حملات سایبری، هکرها می توانند از آنها به عنوان نقطه ورود به شبکه استفاده کنند، سپس به راحتی به دستگاه های دیگر منتقل شوند.
آسیب پذیری اینترنت اشیا یکی از دلایلی است که توصیه می کنیم از یک راه حل مدیریت مثل آپدیت خودکار استفاده کنید تا مطمئن شوید که آخرین آپدیت های امنیتی را برای همه دستگاه های متصل به شبکه اعمال می کنید.
جلوگیری از آسیب شبکه با درایوهای فلش USB
درایوهای فلش USB ممکن است کاملاً بی‌خطر به نظر برسند، اما می‌توانند حاوی بدافزاری باشند که پس از وصل شدن دستگاه به‌طور خودکار نصب می‌شوند و جزو مهم ترین آسیب پذیری های شبکه باشند. بسیاری از حملات سایبری در مقیاس بالا، مانند حمله سایبری سال 2008 علیه وزارت دفاع آمریکا، از این طریق انجام شد.
خوشبختانه، مردم به ندرت نیاز به استفاده از USB متصل به فضای ابری دارند. بنابراین، اگر یک درایو فلش USB متصل به دستگاهی را در فضای کاری خود مشاهده کردید، ممکن است حاوی بد افزارهایی باشد. با این حال، قبل از انجام این کار با همکاران خود مشورت کنید. به عنوان یک اقدام امنیتی شبکه، تمام پورت های USB را کنترل کنید تا هیچ دستگاه تایید نشده ای نتواند به شبکه سازمان متصل شود.
فایروال های پیکربندی نادرست چگونه باعث آسیب پذیری شبکه می شوند؟
پس از روتر مرزی، فایروال خط دفاعی بعدی اطلاعات شما در برابر مهاجمانی است که به دنبال سوء استفاده از آسیب پذیری شبکه هستند. این یک سیستم امنیتی شبکه قدرتمند است که دسترسی غیرمجاز به رایانه یا شبکه را مسدود می کند. بسیاری از سازمان ها از فایروال ها برای محافظت از داده ها و دستگاه های حساس خود در برابر حملات سایبری استفاده می کنند.
اگر تنظیمات فایروال بیش از حد مجاز باشد، عوامل تهدید ممکن است بتوانند به اطلاعات حساس دسترسی داشته باشند. غیرفعال کردن ویژگی‌های امنیتی پیشرفته یکی دیگر از پیکربندی‌های نادرست است که شبکه را آسیب‌پذیر می‌کند و می تواند جزو مهم ترین آسیب پذیری های شبکه باشد.
یک راه بهتر و ایمن برای کاهش آسیب پذیری شبکه استفاده از راه حل MXDR برای ارتباط، تجزیه و تحلیل و اولویت بندی هشدارها است. این باعث کاهش فشار بر تیم امنیتی و همچنین تقویت امنیت شبکه می شود. اغلب، چیزی که یک فایروال را آسیب پذیر می کند، عدم اعمال به روز رسانی نرم افزار به موقع است.
همانطور که گفتیم احراز هویت تک عاملی (SFA) روشی برای احراز هویت است که تنها بر یک عامل متکی است. درخواست معمول برای تأیید هویت کاربر یک رمز عبور است. خطرات مرتبط با SFA این است که توسط یک عامل مخرب که رمز عبور را از طریق تکنیک‌های فیشینگ، از وب تاریک یا به روش‌های دیگر به دست آورده است، به راحتی قابل دور زدن است. وب‌سایت‌ها و پلتفرم‌هایی وجود دارند که هنوز امکان احراز هویت تک‌عاملی را دارند.
با این حال، در سال‌های گذشته، پلتفرم‌های بانکداری آنلاین، رسانه‌های اجتماعی و سایر خدمات، سیستم تأیید هویت چند عاملی (MFA) را پیاده‌سازی کردند. احراز هویت دو مرحله ای یک مثال رایج است. برای احراز هویت کاربر به دو مورد نیاز دارد: یک رمز عبور و یک کد ایمنی که روی دستگاه ارسال می شود. بنابراین، اگر یک عامل مخرب موفق شود رمز عبور شما را به خطر بیاندازد، نمی تواند به حساب شما نفوذ کند زیرا همچنان به کد نیاز دارد.
اگر اجازه داده شود، اکثر کارمندان گذرواژه‌های ضعیف و آسان را ایجاد می‌کنند. برخی از آنها ممکن است حتی از خطر امنیتی مرتبط با آن آگاه نباشند. متأسفانه، استفاده از رمزهای عبور نامناسب یا استفاده مجدد از آنها می تواند منجر به نقض امنیت شود. در این شرایط، هکرها به راحتی می توانند به حساب های کاری نفوذ کرده و اطلاعات حساس را سرقت کنند. سیاست رمز عبور قوی خط دفاعی مهمی در برابر حملات سایبری است.
Wi-Fi پیکربندی ضعیفی دارد
هم دفتر مدرن و هم کارمندانی که به صورت دورکاری با شما همکاری می کنند به شدت به استفاده از اتصالات اینترنت Wi-Fi متکی هستند. دسترسی به اینترنت از طریق نقاط دسترسی بی سیم، ارتباط و همکاری در یک تیم را تشویق می کند. با این حال، یک روتر با پیکربندی ضعیف یا آپدیت نشده به سرعت به یکی از مهم ترین آسیب پذیری های شبکه تبدیل می شود. مهاجمان می توانند از روترهای آسیب پذیر به عنوان دروازه ورود به سیستم یک سازمان استفاده کنند. گاهی اوقات مدیران سیستم اقدامات اساسی امنیت شبکه را نادیده می گیرند. به منظور ایجاد یک اتصال Wi-Fi ایمن و جلوگیری از نقض امنیتی، همیشه باید:
- از رمزگذاری WPA2 استفاده کنید،
- رمز عبور پیش فرض را با یک رمز عبور قوی تغییر دهید،
- نام شبکه را از پیش فرض آن تغییر دهید،
- غیرفعال کردن دسترسی به شبکه برای دستگاه های ناشناس.
کسب و کارها برای ارسال و دریافت داده ها به خدمات ایمیل متکی هستند. به طور طبیعی، این گاهی اوقات شامل ارتباطات محرمانه می شود. پیام‌هایی وجود دارند که حاوی داده‌های محرمانه هستند، مانند:
- اطلاعات شناسایی شخصی،
- داده های مرتبط با سلامت،
- اطلاعات حساب بانکی،
- مالکیت معنوی،
- اسرار تجارت،
- داده های مالی مختلف و غیره
هکرها می‌توانند از تکنیک‌های مهندسی اجتماعی مانند کلاهبرداری از افراد، فیشینگ نیزه‌ایی یا فیشینگ برای فریب کارمندان برای افشای داده‌های خصوصی استفاده کنند.
آنها اغلب از خدمات ایمیل برای ایجاد دروازه‌ای به شبکه شرکت سوء استفاده می‌کنند و آن را در برابر حمله آسیب‌پذیر می‌کنند. علاوه بر جستجوی داده‌های حیاتی و رهگیری پیام‌ها، آنها همچنین می‌توانند کارکنان را وادار کنند که به پخش‌کننده‌های بدافزار ناآگاه در سیستم تبدیل شوند.
نرم‌افزارهای قدیمی جزو مهم‌ترین عموامل آسیب‌پذیری‌های شبکه
در گذشته، شرکت‌های نرم افزاری اغلب هر چند سال یک بار نسخه جدیدی از نرم افزار خود را منتشر می‌کردند. آنها این کار را برای معرفی ویژگی‌های جدید و بهبود تجربه کاربری انجام دادند. با این حال، در سال‌های اخیر، شرکت‌های نرم افزاری شروع به انتشار نسخه‌های جدید نرم افزار خود کردند. این‌بار، آنها این کار را برای رفع اشکالات و آسیب‌پذیری‌های امنیتی که محققان امنیتی یا حتی کاربران در نرم افزار پیدا می‌کنند، انجام می‌دهند.
عدم نصب به موقع به‌روز رسانی‌های یک برنامه می‌تواند به یک خطر امنیتی برای شرکت شما تبدیل شود. نرم افزار بدون اصلاح سیستم را در برابر تهدیدات سایبری آسیب‌پذیر می‌کند. هکرها در مورد این آسیب‌پذیری‌ها می‌دانند و از آنها برای سرقت داده‌ها یا آلوده کردن یک سیستم استفاده می‌کنند. در واقع، بیشتر آسیب‌پذیری‌هایی که با موفقیت مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند، جریان‌های شناخته‌شده‌ای هستند که اصلاح نشده باقی مانده‌اند.
تقریباً هر سازمانی حداقل یک دستگاه یا نرم افزار قدیمی دارد که هنوز در حال استفاده است اما تمرکز اصلی تیم فناوری اطلاعات نیست. آن دسته از دستگاه‌ها و برنامه‌هایی که همه آنها را فراموش کرده و بدون اصلاح رها می‌شوند، رویای یک بازیگر تهدید هستند. آنها می‌توانند از آنها برای دسترسی غیرمجاز به شبکه شرکت استفاده کنند.
تهدید داخلی
گاهی اوقات، این نقص در شبکه امنیتی نیست که باعث بروز حادثه سایبری می شود. ممکن است آسیب‌پذیری‌های شبکه دیگری، به جز کد ضعیف، پیکربندی اشتباه روتر، یا نرم‌افزار اصلاح‌نشده وجود داشته باشد. هرازگاهی، مقصر واقعی افراد سازمان شما هستند. تهدید داخلی تا حد زیادی خطرناک‌ترین و مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه است. خود کارمندان می‌توانند به‌طور سهوی یا عمدی در قبال امنیت دیجیتالی شرکت شما مسئول باشند.
چرا آسیب پذیری‌های شبکه خطرناک هستند؟
آسیب‌پذیری‌های شبکه می‌توانند خیلی ساده انجام بگیرند و به داده‌های شما نفوذ کنند. این موضوع چیزی است که آنها را بسیار خطرناک می‌کند. بسیاری از شرکت‌ها از اینکه حداقل یک نقطه ضعفی در ساختار سازمانی خود دارند، غافل هستند.
تحقیقات نشان داده است که امنیت 84 درصد از سازمان‌ها در IT، امور مالی، خرده فروشی، تولید، دولت، تبلیغات و مخابرات توسط یک یا چند آسیب‌پذیری محیطی شبکه پرخطر به خطر افتاده است. علاوه بر این، 10 درصد از آسیب‌پذیری‌های شناسایی‌شده دارای سوء استفاده‌های عمومی هستند که مهاجمان سایبری می‌توانند از آنها سوء استفاده کنند. علاوه بر این، 58٪ از 3.514 میزبانی که در طول مطالعه اسکن شدند، این نقاط ضعف آشکارا در دسترس را نشان دادند. نقاط پایانی بررسی شده شامل دستگاه‌های شبکه، سرورها و ایستگاه‌های کاری است.
نحوه جلوگیری از مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه
اولین گام در جلوگیری از آسیب پذیری های شبکه، انجام ارزیابی ریسک آسیب‌پذیری است، که نقطه شروع اجباری هر استراتژی امنیت سایبری موفق است. در طول این فرآیند، یک شرکت خطرات امنیتی خود را شناسایی می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا آنها را حذف کند یا با آنها همراه شود.
انجام ارزیابی ریسک آسیب پذیری همچنین به شما امکان می‌دهد اولویتهایی را برای اصلاح تعیین کنید. این احتمال وجود دارد که شما نیاز داشته باشید که این شکافهای امنیتی را در یک زمان یک نقطه ضعف ببندید. این به این معنی است که شما باید در حالت ایده آل بدانید که باید با چه چیزی و چه زمانی برخورد کنید.
مقابله با نرم افزارهای قدیمی مهم‌ترین گام در اصلاح آسیب پذیری است. تحقیقات ذکر شده توسط Help Net Security نشان می‌دهد که 47 درصد از آسیب‌پذیری‌های محیطی شبکه را می‌توان با نصب آخرین نسخه‌های نرم‌افزار اصلاح کرد.
علاوه بر این، 42 درصد از آنها از نرم‌افزاری استفاده می‌کردند که عمر آن به پایان رسیده بود و هیچ امنیتی از توسعه‌دهنده دریافت نمی‌کرد. قدیمی‌ترین آسیب‌پذیری شناسایی شده مربوط به 16 سال پیش است. علاوه بر این، هر شرکتی که در این مطالعه شرکت داشت، با به‌روز نگه داشتن دارایی‌های خود مشکل داشت. اما چرا این اتفاق می‌افتد، با توجه به اهمیت Patching در اکوسیستم امنیت فناوری اطلاعات؟ پاسخ به‌طرز شگفت آوری ساده است: زیرا مخرب و وقت‌گیر است.
Heimdal Patch & Asset Management به شما امکان می‌دهد سیاست‌هایی را برای نصب نرم افزار و توزیع اپدیت تعریف کنید. ماژول تحت داشبورد تهدید یکپارچه Heimdal (UTD) مدیریت می‌شود. این به شما امکان می‌دهد برنامه‌ها و سایر پارامترها را برای به‌روز رسانی‌ها تنظیم کنید، به‌طوری که وقفه‌ها به حداقل و کارایی به حداکثر برسد.
ایجاد امنیت شبکه با شناسایی مهم ترین آسیب پذیری‌های شبکه
آسیب‌پذیری‌های شبکه می‌توانند تأثیر زیادی بر سازمان شما داشته باشند. برای محافظت از شبکه و داده‌های خود، مهم است که از مهم‌ترین آسیب‌پذیری‌های شبکه آگاه باشید و اقدامات پیشگیرانه برای کاهش آنها انجام دهید. اینها شامل اجرای اقدامات احراز هویت مناسب، رمزگذاری داده‌های حساس و تهیه نسخه پشتیبان از داده‌ها است. علاوه بر این، آموزش کارکنان خود در مورد خطرات امنیت شبکه و بهترین شیوه‌ها بسیار مهم است. تست نفوذ منظم شبکه‌های شما همچنین می‌تواند به ایمن سازی سیستم شما در برابر تهدیدات پیچیده روزافزون کمک کند.
سوالات متداول
آسیب‌پذیری رایج در امنیت شبکه چیست؟
آسیب‌پذیری‌های شبکه اشکال مختلفی دارند، اما رایج‌ترین انواع آن عبارتند از: بدافزار، نرم‌افزارهای مخرب، مانند تروجان‌ها، ویروس‌ها و کرم‌هایی که روی دستگاه کاربر یا سرور میزبان نصب می‌شوند. حملات مهندسی اجتماعی که کاربران را فریب می‌دهد تا اطلاعات شخصی مانند نام کاربری یا رمز عبور را ارائه دهند.
آسیب‌پذیری شبکه چیست؟
آسیب‌پذیری‌های شبکه، حفره‌ها یا نقص‌هایی در سخت‌افزار، نرم‌افزار یا فرآیندها هستند که می‌توانند عملکرد عادی شبکه شما را تهدید کنند. آسیب‌پذیری‌ها کسب‌وکار شما و داده‌های حساس مشتریانتان را در معرض خطر قرار می‌دهند که منجر به ورود آسان هکرها، کاهش فروش، از دست دادن شهرت و جریمه می‌شود.
