فناوری جدید در قالب برنامه‌ها و ابزارهایی که ترجمه بلادرنگ را ارائه می‌دهند، دنیا را بسیار ساده کرده است که دیگر واقعاً نیازی به یادگیری زبان‌های دیگر نداریم. شاید بتوانیم آن را با کاری که ماشین حساب برای معادلات ریاضی انجام داد مقایسه کنیم. پس چرا عده‌ای هنوز به زبان آموزی می‌پردازند؟
معمولاً یادگیری چندین زبان در دوران کودکی آسانتر است، زمانی که مغز انعطاف‌پذیری قابل توجهی بیشتری دارد. اما تحقیقات تشویق‌کننده در چند سال اخیر نشان می‌دهد که اگر بخواهیم بعداً زبانی را انتخاب کنیم، توانایی‌ما، حتی برای تسلط بر آن، محکوم به فنا نیست.
دکتر کارن لیختمن از دانشگاه ایلینویز شمالی در سال 2020 به نیویورک تایمز توضیح داد: «این فاصله زمانی بین یادگیری سریع‌تر و یادگیری چیزهای بهتر است، و اینجاست که مردم گیج می‌شوند.» و در حالی که به‌نظر می‌رسد داده‌های MIT در سال 2018 تأیید می‌کند که کودکان در یادگیری زبان موفق‌تر هستند، یک ویژگی مدیوم متفکرانه توسط نویسنده اسکات چاکون عوامل اجتماعی دخیل را در نظر گرفت و اشاره کرد که اغلب، «بزرگسالان زمان زیادی برای قرار گرفتن در معرض آنها ندارند. در کودکی». اما حتی اگر از نظر تئوری همه‌چیز درست باشد، هنوز این سؤال وجود دارد که چرا خود را به زحمت بیاندازم؟
تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که یادگیری زبان می‌تواند به ما کمک کند تا کارایی بیشتری داشته باشیم و دامنه توجه و تفکر انتزاعی خود را بهبود بخشیم. ساختمان حافظه حتی ممکن است به جلوگیری از زوال عقل کمک کند. مجله علوم رفتاری گزارش می‌دهد که «حتی یادگیری زبان‌های خارجی در اواخر عمر بدون دوزبانگی مادام‌العمر می‌تواند انعطاف‌پذیری شناختی را تقویت کند»، مرهمی برای کسانی از ما که نگران مغزهای پیرمان هستیم.
اما همه تلاش‌های کسب مهارت می‌توانند مزایای ذهنی مشابهی را به‌همراه داشته باشند، با شواهدی برای بازی‌های ویدیویی، مکمل‌ها و موارد دیگر. در سال 2007، یک مقاله NEA در مورد «مزایای مطالعه زبان دوم» به‌شدت هشدار داد که «فقدان فراگیری دانش در مورد فرهنگ‌های خارجی و زبان‌های خارجی، توانایی آن را برای رقابت در بازار جهانی تهدید می‌کند به این معنا که ما باید و یک شهروند آگاه تولید کنیم». صحبت کردن و فکر کردن به زبان دیگری می‌تواند عدم آگاهی را کاهش دهد.
Arturs Peha، CSO سرویس ترجمه Skrivanek، اذعان می‌کند که «تکنولوژی ارتباطات را متحول کرده است و ما را قادر می‌سازد تا موانع زبانی را آسانتر از هر زمان دیگری از بین ببریم»، اما او همچنین از تماس‌های انسانی استفاده می‌کند.
او می گوید: «یادگیری زبان فراتر از ارتباطات صِرف است. «همدلی، قدردانی فرهنگی و احساس تعلق را تقویت می‌کند. وقتی تلاش می‌کنید زبان شخص دیگری را بیاموزید، به فرهنگ آنها احترام می‌گذارید و تمایل به مشارکت در سطح عمیق‌تر را دارید. پها می‌افزاید: «به‌راستی می‌توانم بگویم که مردم وقتی با آنها به زبان مادری‌شان ارتباط برقرار می‌کنم در مقایسه با زمانی که از زبان انگلیسی استفاده می‌کنم یا به یک برنامه تکیه می‌کنم، بسیار متفاوت با من صحبت می‌کنند و با من رفتار می‌کنند.»
لوکاس ون وایو، نویسنده و بنیانگذار کتاب گفتگوهای بدون تلاش، معتقد به رویکرد ترکیبی است. او می‌گوید: «در حالی که ابزارهای فناوری به پر کردن سریع شکاف‌های زبانی کمک می‌کنند، گاهی اوقات می‌توانند عمق احساسی مکالمه واقعی انسانی را از دست بدهند. در مکالمات بدون زحمت، ما با کمک هوش مصنوعی کاربرگ‌های تمرینی ایجاد می‌کنیم، اما تصحیح‌کننده‌ها و معلمانی داریم که همیشه موارد را بررسی می‌کنند. کاربرگ‌ها را تمرین کنید و ما نیز مطابق با نیازهای دانش‌آموزان خود طراحی می‌کنیم. وقتی از فناوری هوشمندانه استفاده کنیم، می‌تواند آموزش زبان سنتی را تقویت کند.”
و کلیفورد بارکلی، بنیانگذار سرویس یادگیری انگلیسی خلاصه انگلیسی، مشاهده می‌کند که “ظهور فناوری‌هایی مانند Apple Vision Pro نوید دهنده عصر جدیدی در ارتباطات است، دورانی که به‌نظر می‌رسد موانع بدون یادگیری زبان سنتی به‌طور فزاینده‌ای قابل رفع است.” اما او اضافه می‌کند که درک این نکته ضروری است که فراگیری زبان فراتر از ارتباطات صرف است. در حالی که فناوری ترجمه آنی را تسهیل می‌کند، با ساده‌سازی تعامل ما در درک سناریوها، بر نحوه تفکر ما تأثیر می‌گذارد و به‌طور بالقوه تفکر ظریفی را که توسط چندزبانگی تسهیل می‌شود کاهش می‌دهد. “
همه ما باید سپاسگزار باشیم که دستگاهی در جیب‌مان داریم که می‌تواند به ما امکان دهد حتی چند کلمه را به طرفین مکالمه خارجی برگردانیم. ولی ما باید زبان خارجه را بیاموزیم، نه به این دلیل که مجبورم، و نه حتی به این دلیل که امیدوارم آنها به مغزمان کمک کنند تا کمی تیزتر بماند.
ما این کار را انجام می‌دهیم تا کنجکاوی خود را در مورد تاریخ، ادبیات و سیاست فرانسه عمیق‌تر کنیم. ما این کار را انجام می‌دهیم تا بتوانیم روزی با دوستان خارجی با اطمینان صحبت کنیم، به‌جای اینکه تلفن‌مان به‌جای ما با آنها صحبت کند. فروتن و آسیب‌پذیر از خودم بپرسیم کدام سناریو برای شما جذاب‌تر به نظر می‌رسد: کسی که واقعاً سعی می‌کند با شما به زبان مادری شما صحبت کند، یا کسی که برای انتقال پیام به سادگی به یک برنامه متکی است؟
