به هر کجا که نگاه کنید، ابزار هوش مصنوعی جدیدی آمده است که نوید زندگی آسان‌تر را می‌دهد. از دستیاران هوش مصنوعی که کارهای شما را برنامه‌ریزی می‌کنند تا هوش مصنوعی مولد که از طرف شما انواع محتواها را می‌سازد. اما به همان اندازه که از فناوری استقبال می‌کنیم، کارهایی وجود دارد که نمی‌توانیم آنها را با اعتماد به هوش مصنوعی انجام دهیم. در اینجا از 7 مورد از درخواست‌هایی که نباید از هوش مصنوعی داشته باشید را آورده‌ایم.
1. گرفتن تصمیمات اخلاقی
اخلاق یکی از آن حوزه‌های خاکستری است که برای هوش مصنوعی، مهم نیست که چقدر خوب برنامه‌ریزی شده باشد. تصمیمات اخلاقی مربوط به منطق سیاه و سفید نیست. آنها شامل نکات ظریف، همدلی و گاهی اوقات احساسات درونی هستند. خصوصاً هنگامی که با یک انتخاب سخت مواجه می‌شوید. مانند وقتی که بخواهید نیازهای یک فرد را بر دیگری ترجیح دهید. یا تصمیم بگیرد که در راستای حقیقت عمل کنید. اعتماد به هوش مصنوعی جایز نیست. AI فاقد تجربیات و ارزش‌هایی است که به شکل‌گیری آن تصمیمات کمک کند.
هوش مصنوعی احتمالاً به حقایق، آمار یا روندها نگاه می‌کند. درحالی‌که اخلاق عمیقاً شخصی است. اغلب تحت تأثیر تجربه، باورهای شخصی و شهودی است که فقط از انسان بودن ناشی می‌شود. این چیزی نیست که بتوانیم آن را به یک الگوریتم بسپاریم، مهم نیست که چقدر خوب آموزش دیده باشد. اعتماد به هوش مصنوعی در این مورد جایز نیست.
2. راهنمایی برای زندگی مشترک و عاطفی
روابط عاشقانه و روابط عمیقاً شخصی، اغلب غیرمنطقی و پر از ظرافت‌هایی هستند که هوش مصنوعی قادر به درک آنها نیست. عواطف فقط به معیارهای سازگاری یا ریسک‌های محاسبه شده مربوط نمی‌شود. گاهی تاریک، غیرقابل پیش‌بینی و احساسی است. هوش مصنوعی می‌تواند توصیه‌های کلی روابط را بر اساس داده‌ها یا ایده‌های ابراز علاقه پیشنهاد کند. AI نمی‌تواند تفاوت‌های ظریفی که هر رابطه را منحصربه‌فرد می‌کند را درک کند. برای ما، بخشی از زیبایی در روابط، عدم قطعیت و سفر در پی‌بردن به رفتارها با یک نفر دیگر است. نه پیروی از یک فیلمنامه یا الگوریتم.
تصور کنید که به یک هوش مصنوعی برای تصمیم گیری در مورد ادامه قرار ملاقات با کسی یا نحوه رسیدگی به یک مشاجره ظریف اعتماد کنید. یک الگوریتم ممکن است الگوها را تشخیص دهد یا توصیه‌های «استاندارد» ارائه دهد. اما نمی‌تواند سابقه ما با یک شخص یا ظرافت‌های ارتباط ما را درک کند. عواطف و روابط مستلزم تأمل در خود، سازش و درک احساسات انسانی است. همه چیزهایی که اعتماد به هوش مصنوعی را نمی‌توان در دستور کار قرار داد.
مطالب مرتبط: خطر استفاده از هوش مصنوعی به‌عنوان روان‌شناس رایگان
زندگی عاطفی ما چیزی است که باید از طریق تجارب و غرایز هدایت شود. این اشتباهات انسانی، لحظات ناخوشایند و جرقه‌های غیرمنتظره است که روابط را به یاد ماندنی می‌کند. چیزی نیست که ما بخواهیم به یک پیشنهاد حساب شده از یک ماشین دریافت کنیم.
3. تصمیم‌گیری والدین
فرزندپروری یکی از آن حوزه‌هایی است که تماماً در مورد شهود، صبر و یک ارتباط عاطفی ناگسستنی است. هوش مصنوعی ممکن است به داده‌های فراوانی از داده‌ها و توصیه‌های والدین دسترسی داشته باشد. با این حال نمی‌تواند واقعاً فرزند شما را بشناسد. همچنین نمی‌تواند جزئیات کوچک بی‌شماری را که هر کودک را منحصربه‌فرد می‌کند را درک کند. هر تصمیمی که ما به‌عنوان والدین می‌گیریم، از هدایت رفتار فرزند تا حمایت از علایق او، بر اساس شخصیت اوست، نه فقط اطلاعات کلی.
به‌عنوان مثال، لحظه‌ای را در نظر بگیرید که کودک از چیزی ناراحت است که ممکن است برای یک فرد خارجی بی اهمیت به‌نظر برسد. با اعتماد به هوش مصنوعی می‌توان راه‌حل‌های استانداردی را دریافت کرد. اما AI حساسیت یا ویژگی‌های شخصیتی خاص فرزند را درک نمی‌کند. گاهی اوقات، بهترین رویکرد منطقی نیست! بلکه کاملاً همدلانه است. جایی که والدین می‌دانند چه زمانی باید به آنها فضا بدهند، آنها را در آغوش بگیرند و با آنها صحبت کنند.
4. راهنمایی در مورد مشاغل
اعتماد به هوش مصنوعی برای راهنمایی شغلی به نظر یک اقدام بسیار دور از ذهن است. برای اینکه هوش مصنوعی توصیه‌های مفیدی ارائه دهد، به دانش کافی برای درک موقعیت خاص شما نیاز دارد. اما در یک محیط حرفه‌ای، بسیاری از این اطلاعات محرمانه یا شخصی هستند. چیزی نیست که بخواهیم با یک ماشین به اشتراک بگذاریم. دادن اطلاعات به هوش مصنوعی درباره معضلات محل کار، اهداف شغلی یا پویایی‌های بین فردی در محل کار مخاطره آمیزی است—هیچ تضمینی وجود ندارد که داده ها خصوصی بمانند یا مورد سوء استفاده قرار نگیرند.
به‌عنوان مثال، اگر با موقعیت سختی دست و پنجه نرم می‌کنیم که شامل درگیری‌های تیمی است یا به تغییر نقش خود فکر می‌کنیم، هوش مصنوعی می‌تواند توصیه‌های کلی ارائه دهد. اما بدون دانستن تمام جزئیات. به‌ویژه اینکه جزئیاتی هستند که نباید با یک هوش مصنوعی به‌اشتراک گذاشته شود. شک ات که واقعاً تفاوت‌های ظریف را درک کند.
حتی اگر هوش مصنوعی بتواند همه اینها را به نحوی پردازش کند، باز هم آن غرایز را که یک مربی یا همکار خوب به ارمغان می‌آورد، نخواهد داشت. یک ماشین ممکن است یک «گام بعدی» محاسبه‌شده را پیشنهاد کند، اما تفاوت‌های ظریف زمان‌بندی یا افراد درگیر را نمی‌داند.
5. نوشتن نامه‌های شخصی برای عزیزان
وقتی برای دوستان و خانواده می‌نویسیم، از تجربیات مشترک، شوخی‌های درونِ جمعی و جزئیات کوچکی استفاده می‌کنیم که فقط «رمز بین دو نفر» است. این چیزی نیست که یک الگوریتم بتواند آن را تکرار کند.
تصور کنید از یک ابزار نوشتن هوش مصنوعی برای تبریک تولد به یک دوست استفاده کنید. مطمئناً، ممکن است احساسات عمومی مانند «امیدوارم سال فوق‌العاده‌ای در پیش داشته باشید» را به‌همراه داشته باشد. اما جزئیات دوستی شما را نمی‌داند. مثلاً به‌یاد نمی‌آورد که به یک شوخی احمقانه چقدر خندیدید. این یکی از دلایلی است که باید در اعتماد به هوش مصنوعی حتی برای نوشتن ایمیل تردید داشت.
صمیمیت و اصالت متمایز از نوشتنِ متن به‌دست می‌آید. می‌دانید که هر کلمه افکار و احساسات شما را منعکس می‌کند، نه یک الگوی تولید شده توسط ماشین.
6. پیام دادن به اطرافیان از طرف خودمان
این مورد به‌‌خصوص احساسِ شخصی بودن را بیشتر می‌کند. وقتی صحبت از ارتباط با دوستان می‌شود، هیچ راهی وجود ندارد که ما مکالمات‌مان را به هوش مصنوعی بسپاریم. انجام این کار در وهله اول تمام هدف از ارسال پیام به آنها را از بین می‌برد.
ما با دوستان‌مان چت می‌کنیم زیرا از انجام این کار لذت می‌بریم نه به این دلیل که مجبوریم. اگر زمانی احساس کنیم که برای چت کردن با یکی از دوستان‌مان به هوش مصنوعی نیاز داریم، به‌احتمال زیاد آن را به‌عنوان نشانه‌ای برای عدم تمایل به پیام دادن به آنها در نظر می‌گیرم تا نشانه‌ای برای استفاده از هوش مصنوعی.
7. تصمیم‌گیری برای زمان ایجاد تغییرات اساسی زندگی
تصمیمات بزرگ زندگی، تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید یا پایان دادن به یک رابطه، مملو از پیچیدگی‌ها، احساسات و بازتاب‌هایی است که نمی‌توان آنها را به داده‌های دیجیتال تقلیل داد. هوش مصنوعی ممکن است بتواند روندها را تجزیه و تحلیل کند، نتایج را مقایسه کند و به شما نشان دهد که دیگران در موقعیت‌های مشابه چه کرده‌اند. اما نمی‌تواند احساس کند یا درک کند که شما واقعاً چه می‌خواهید. اینها تصمیماتی هستند که شما به‌شدت به غریزه درونی، ارزش‌ها و بینش‌هایی که از تجربیات خود جمع‌آوری کرده‌اید تکیه می‌کنید.
تصور کنید هوش مصنوعی به کسی توصیه کند که آیا به شهر جدیدی نقل مکان کند که کسی را نمی شناسد. مطمئناً، می‌تواند داده‌های هزینه زندگی، آینده شغلی و حتی الگوهای آب‌وهوا را جمع‌آوری کند، اما جنبه عاطفی را (حتی اگر ممکن است وانمود کند) پشت سر گذاشتن دوستان نزدیک، خانواده و مکان‌های آشنا را درک نمی‌کند. انتخاب‌های اصلی زندگی مانند جابه‌جایی شامل احساس هیجان، ترس و گاهی اوقات حتی دلتنگی است. عواملی که نمی‌توانند توسط ماشین محاسبه یا کاملاً درک شوند. ترجیح می‌دهم خطرات را بسنجیم و خودم تصمیم بگیرم.
نتیجهگیری
اعتماد به هوش مصنوعی ممکن است امنیت اطلاعات شما را در جاهایی به‌خطر بیاندازد. اما این بُعدِ کوچک ماجرا است. هفت نمونه مثالی که درباره اعتماد به هوش مصنوعی برای شما آوردیم بیشتر به مواردی اشاره دارد که ممکن است شما را گمراه کند. این ابزار که هم اکنون در دسترس همگان وجود دارد، هیچ توصیه‌ی صد درصد دقیقی برای شما ندارد. هرچند که هوش مصنوعی کاربردهای بسیار مفیدی دارد و فقط در موارد احساسات انسانی و امنیت سایبری باید درست استفاده شود. علاقه‌مندان به هوش مصنوعی در مقیاس گسترده، می‌توانند دوره‌های آموزش هوش مصنوعی را در دوران آکادمی سپری کرده و به یک متخصص در این زمینه تبدیل شوند.
