برنامه‌نویسی در مقابل کدنویسی؛ مقایسۀ دو حوزۀ مهم شغلی در عرصۀ فن‌آوری

بهار قربانپور
اشتراک‌گذاری در:

شاید خیلی از افراد در ابتدای فعالیت مهندسان و آشنایان به کامپیوتر گمان می‌کردند که برنامه‌نویس و کدنویس یک کار را انجام می‌دهند. از نظر این گروه، کسی که می توانست یک کامپیوتر را برای انجام کارها هدایت کند. برنامه‌نویس یاکدزن نامیده می‌شد اما به‌تدریج با گسترش فن‌آوری و کسب‌وکارهای متنوع در این حوزه، مقولۀ کدنویس و برنامه‌نویس کاملاً از یکدیگر جدا شدند.
نکته این‌جاست هر شرکتی که به توسعۀ کسب‌وکار خود در حوزۀ فن‌آوری علاقه‌مند است و یا به این مورد می‌اندیشد باید از هر دو گروه برنامه‌نویسان و کدنویسان در بدنۀ شرکتی خود سود ببرد.
گرچه کدنویسی مرجعی متفاوت از برنامه‎نویسی دارد درحال‌حاضر بسیاری از شرکت‎ها به جذب نیروهایی با مهارت‌های کدنویسی و برنامه‌نویسی علاقه نشان می‌دهند.
در ادامۀ مقاله با ما همراه باشید تا ضمن توضیح مختصر درمورد هر یک از این دو زمینۀ کاری، تفاوت‌ها و تشابه‌های فعالیتی این دو فرصت شغلی را بررسی کنیم.

کدنویسی چیست؟

کدنویسی، هنر نوشتن کد کامپیوتری است که برای تولید یک خروجی مورد نظر به‌شرطِ اعطای ورودی معتبر، کامپایل و اجرا خواهد شد. کدنویسان ممکن است به طور مستقیم از زبان‌های کامپیوتری استفاده کنند اما درعین‌حال مجازند که از ساختارهای دیگر مانند HTML یا CSS نیز بهره ببرند.
این گروه، کد را در کامپایلرها قرار می‌دهند و مسئول تولید اسکریپت‌هایی هستند که می‌توانند یک مسئولیت سپرده‌شده به خود را انجام دهند.
کدنویسان معمولاً با تعدادی زبان‌های مختلف آشنایی دارند و می‌توانند کد را بین آن‌ها پورت کنند. یک کدنویس می‌تواند یک نوآوری توسعه‌یافته در یک زبان غیرمعمول یا قدیمی را به روشی بازنویسی کند که بتواند به زبان‌های معاصر اضافه شود.
از آن‌جاکه توسعۀ برنامه، معمولاً بشدت به کد قابل استفاده مجدد بستگی دارد این مهارت برای صنعت حائز اهمیت است. علاوه بر این، دانستن بسیاری از زبان‌های مختلف به یک کدنویس اجازه می‌دهد تا نقص‌های یک زبان خاص را ببیند و تعیین کند که چگونه یک فرایند را کارامدتر سازد.

برنامه‌نویسی چیست؟

برنامه‌نویسان راه‌کارهای انتزاعی برای یک مشکل را توسعه می‌دهند و سپس یک برنامۀ کاربردی برای حل آن ایجاد می‌کنند. این افراد ممکن است مجبور به نوشتن کد باشند؛ اما به‌جای تمرکز بر این‌که آیا یک قطعۀ خاص کار می‌کند یا نه؟ روی محصول کلی متمرکز می‌شوند.
اغلب، برنامه‌نویسان قطعه‌های کد را از منابع مختلف به‌دست می‌آورند یا قطعات را به کدنویسان برون‌سپاری می‌کنند تا به‌طور مستقل وارد عمل شوند. توانایی انجام این کار آن‌ها را آزاد می‌کند تا بیش‌تر روی قابلیت زنده‌ماندن برنامه متمرکز شوند.

تفاوت کدنویسی و برنامه‌نویسی از منظر مؤلفه‌های ارتباطی

 

مواجه با مشکل

-اکثر افرادی که کدنویسی را یاد می‌گیرند می‌توانند برنامه‌های مناسب بنویسند و خود را برای حل مشکلات بزرگ‌تر به چالش نمی‌کشند. به‌عبارتِ بهتر آنان کار را برون‌سپاری نمی‌کنند و یا کدها را از منابع مختلف وارد نمی‌سازند.
-برنامه‌نویسان از مهار‌ت‌های منطقی توسعه‌یافته برای حل یک مشکل خاص سود می‎برند؛ در حالی که یک کدنویس معمولاً تا زمانی که کد خود را با موفقیت کامپایل می‌کند راضی است.
کد یک برنامه‌نویس باید بی‌عیب‌ونقص و قابل‌خواندن باشد و همان چیزی را پیاده‌سازی و اجرا کند که لازم است. اکثر متخصصانی که کار خود را به‌عنوان کدنویس آغاز می‌کنند، شاید کمی‌ قبل‌تر به‌عنوان برنامه‌نویس جوان وارد این حوزه شده بود فعالیت می‌کرد.

ارتباطات

در کدنویسی و برنامه‌نویسی، توانایی برقراری ارتباط با یک ماشین مطرح است و آنچه تفاوت دارد نحوۀ ارتباط در این دوحوزه است که کاملاً بایکدیگر متفاوتند.
در کدنویسی با نوشتن کد، می‌توان با یک کامپیوتر صحبت کرد و به او دستور داد تا کاری را انجام دهد. این تلاش برای حل یک مشکل از طریق استفاده استراتژیک از کد صورت می‌گیرد.
برعکس، در برنامه‌نویسی، به دنبال استفاده از کد برای هم‌گام‌سازی ورودی‌های انسانی و خروجی‌های ماشین از پردازش داده‌ها است.

پیچیدگی

کدنویسی برای یک شرکت، نسبتاً ساده است. زبان‌ها دارای قواعد نحوی مخصوص‌به‌خودند و چنان‌چه کدنویسان از قوانین پیروی کنند چیزی خواهند داشت که کار می‌کند.
برنامه‌نویسی پیچیده‌تر است؛ در یک برنامه واحد، یک برنامه‌نویس باید چندین ورودی را اداره کند محرک‌های ورودی را برای تولید خروجی پردازش نماید سپس خروجی را برای کاربر ارسال کند و منتظر پاسخ بماند.

حوزه

کدنویسی زیر شاخه‌ای از برنامه‌نویسی است. کدنویسان نحوۀ کار یک زبان را می‌آموزند و از آن برای انجام اقداماتی بهره می‌برند که منطق پایه را دیکته می‌کنند.
در حالی‌که برنامه‌نویسان قطعه‌هایی از کد را کنار هم قرار می‌دهند و کدی پیوندی می‌نویسند که باعث می‌شود این قطعه‌ها به‌طور منسجم کار کنند. هدف آن‌ها ساخت چیزی است که به کاربر اجازه دهد با یک ماشین ارتباط برقرار کند و بالعکس، به جای یک ساختار دستوری، یک مکالمه ایجاد کند.

متن

کدنویسان بیش‌ازهرچیز، نگران کار کردن قطعه کد خود هستند . هنگامی که کد، کامپایل شد، آن‎‌ها می‌توانند برای نوشتن قطعۀ بعدی اقدام نمایند.
برنامه‌نویسان زمینۀ گسترده‌تر یک قطعه را درنظر می‌گیرند. کد را پس از نوشتن آن بررسی می‌کنند و از روش‌های اشکال‌زدایی، آزمایش و اجرای آن به‌خوبی آگاهند.

زمینه

برنامه‌نویسی و کدنویسی شباهت‌های قابل‌توجهی باهم دارند؛ اما درحالی‌که همۀ برنامه‌نویسان، کدنویس‌اند باید بدانیم که عکس این حالت صادق نیست؛ یعنی همۀ کدنویس‌ها، برنامه‌نویس نیستند. به‌عنوان مثال، این دو گروه در زمینه‌های زیر هم‌پوشانی دارند
کلید
کدنویسان و برنامه‌نویسان یکی از عناصر مهم توسعۀ نرم‌افزار به‌شمار می‌آیند. کدنویسان کد را در یک زبان به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از برنامه‌نویسی ایجاد می‌کنند. درحالی‌که برنامه‌نویسان مسئول نظارت بر یک پروژه و چسباندن بخش‌های مختلف کد به یکدیگر در یک محصول قابل فروش و مناسب‌اند.

ارز تکنولوژیکی

هر روز شاهد آنیم که زبان‌های کامپیوتری و فرآیند کنارهم قراردادن برنامه‌ها به‌عنوان روش‌های بهتر، سریع‌تر و کارآمدتر تکامل می‌یابند.
کدنویسان و برنامه‌نویسان باید از تغییرات حوزۀ کاری خود آگاه باشند. گاهی اوقات، یک افزودنی جزئی به یک زبان برنامه‌نویسی می‌تواند یک اشکال شدید ایجاد کند یا یک قطعه کد را غیرقابل‌استفاده نماید.
پلتفرم‌های توسعه نیز تغییر می‌کنند و درحالی‌که هدف، ایجاد یک تجربۀ کدنویسی بهتر است، گاهی اوقات متخصصان را مجبور می کند مجبور به بازنویسی کد برای به‌روز ماندن با استانداردهای صنعت می‌کند.

مهارت‌ها

صلاحیت‌ها و مهارت‌های اصلی در این دو حوزۀ کاری مشابه‌اند. برنامه‌نویسان و کدنویسان هر دو برای تأثیرگذاری به مهارت‌های ارتباطی، فنی و تحلیلی نیاز دارند بنابراین پیش‌از‌آن‌که اقدام به آموزش نمایند باید علاقۀ خود را در هریک از این دو زمینه بسنجند و بعد با گذراندن دوره‌های مهارت‌آموزی بهترینِ خود در این دو حوزه باشند.

 

 

توسعۀ نرم‌افزارها، نوید و فضای قابل‌توجهی برای رشد این دو حوزۀ کاری

بسیاری از کسب‌وکارها تاکنون به ضرورت حضور برنامه‌نویسان و کدنویسان داخلی برای انجام وظایف خاص پی برده‌اند. توسعه‌دهندگان نرم‌افزار که می‌توانند در هریک از این دو حوزۀ کاری فعالیت نمایند در سال ۲۰۱۸ متوسط حقوق سالانه ۱۰۵،۵۹۰ دلار دریافت کردند.
انتظار می‌رود رشد در این زمینه، بسیار زیاد باشد و افزایش ۲۱ درصدی بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۸ قابل پیش‌بینی است.

 

چرا وارد حوزۀ توسعۀ نرم‌افزار شوید؟

هم‌چنان که شرکت‌های بیشتری فعالیت‌های تجاری خود را به‌صورت آنلاین انجام می‌دهند و بیشتر کشورهای درحال توسعه، از فن‌آوری اطلاعات استقبال می‌کنند برنامه‌نویسان و کدنویسان نیز به فعالیت خود ادامه خواهند داد.
بنابراین چنان‌چه به این دو حوزه، علاقه‌مندید مهارت‌آموزی در این دو رشته را آغازکنید تا آیندۀ شغلی خوبی را برای خود رقم بزنید.

نظرات ارزشمند شما

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *