فرهنگ گیمینگ به‌طور خلاصه دنیایی است که در آن افرادی که از بازی‌های ویدیویی لذت می‌برند دور هم جمع می‌شوند تا با دیگرانی که جذابیت بازی را درک می‌کنند، یک گروه تشکیل دهند.
اکثر مردم تمایل دارند که گیمرها پسران جوان با هودی در زیرزمین‌ها در حال انجام بازی‌های ویدئویی خشونت‌آمیز باشند و سپس به مدرسه رفته و به کودکان شلیک کرده و در خیابان‌ها آشوب ایجاد کنند. این موارد بسیار کم اتفاق می‌افتد، اما این طرز فکر کم و بیش همچنان ادامه دارد. احتمالاً به دلیل، صحبت‌های متخصصان روان‌شناسی است که بسیار زیاد در مورد این که بازی‌های ویدیویی مغزهای جوانان را تخریب می‌کنند، صحبت کرده‌اند.
اما درست مانند هر جامعه دیگری، جامعه گیمینگ نیز واقعاً گروهی از مردم هستند که فعالیت‌های متعددی را در زندگی انجام می‌دهند و از طریق یک علاقه مشترک گرد هم می‌آیند. گیمرها آداب و رسومی منحصر به فرد برای بازی‌هایی که انجام می‌دهند، دارند. به دستاوردهایی که در بازی‌ها به دست می‌آورند افتخار می‌کنند، برای شکست دادن دشمنان با یکدیگر همکاری می‌کنند و گروه‌های اجتماعی ایجاد می‌کنند. و از بسیاری جهات، خود را موظف می‌کنند تا مکان‌های امنی برای گردهم آمدن ایجاد کنند.
هیچ چیزِ غیرعادی در این زمینه وجود ندارد، به‌خصوص زمانی که به فرهنگ گیمینگ از نظر چگونگی تکامل جوامع در طول زمان فکر می‌کنید. ارزش‌های مشترک، جوامع جهانی، همبستگی و سایر موارد در حال حاضر برای کمک به این جنبش، فعالند.
فرهنگ گیمینگ چگونه تکامل یافته است
فرهنگ گیمینگ امروزه بسیار فراتر از زیرزمین حرکت کرده است. در حالی که بازی‌های جنگی همچنان بر صنعت بازی‌های ویدیویی تسلط دارند، موارد دیگری شامل مسابقات ورزش‌های الکترونیکی، سرورهای Minecraft که توسط مدارس برای آموزش کار تیمی، ریاضیات و علوم استفاده می‌شوند و سرویس‌های پخش مانند Twitch، به‌منظور ایجاد جوامعی تکامل یافته‌اند که در آن، نسل‌های اخیر کودکان یاد می‌گیرند با یکدیگر کار کنند و دوستی واقعی (چه به‌صورت آنلاین و چه به‌صورت حضوری) ایجاد کنند.
حتی در مورد اخیری که زن‌های کنگره آمریکا از پتانسیل صنعت گیمینگ برای تشویق نسل جوان به رای دادن، استفاده کردند که البته با استقبال این گروه هم همراه شد، گیمرها نشان دادند که می‌توانند از قدرت خود برای تاثیرگذاری بر جهان واقعی استفاده کنند.
در طول یک بیماری همه‌گیر مانند کرونا، واقعاً چه چیزی می‌تواند بهتر از گرد هم آمدن آنلاین در یک محیط سرگرم کننده باشد، وقتی که مردم نمی‌توانند شخصاً در یک رویداد ورزشی، کنسرت یا سالن سینما این کار را انجام دهند؟
پس از همه‌گیری نیز هیجانات، شادی‌ها و تجربیات جذاب بازی همچنان مردم را به هم پیوند می‌دهد.
امروزه واقعیت جامعه گیمینگ، توسط صدها هزار نفری که به یکدیگر ملحق شدند تا به‌سادگی از زندگی لذت ببرند و مفاهیم اولیه بازی مانند کار گروهی، تفکر دقیق و سخت کوشی را برای شکست دادن دشمن به کار ببرند، آشکار شده است. اگر فکر می‌کنید این نسل‌ها از همین مهارت‌ها در زندگی واقعی استفاده نمی‌کنند، بهتر است کمی درباره آن بیشتر فکر کنید.
فرهنگ گیمینگ خطرناک و یا سالم، واقعا وجود دارد
همیشه افراد عجیب و غریب در دنیای آنلاین وجود خواهند داشت که سعی می‌کنند با کودکان تماس بگیرند و اهداف شوم خود را برای ترغیب آنها به انجام کارهای خطرناک پیاده کنند. هیچ‌کس نمی‌تواند وجود این موارد را انکار کند. این افراد شبیه کسانی هستند که در اخبار حوادث درباره آنها می‌خوانید که در روز روشن کودکی را ربودند یا باندهای قاچاق کودک را اداره کردند. این خطرات را چه حضوری و چه آنلاین باید همیشه جدی گرفت.
بیشتر اوقات، والدین باید بیشتر نگران خطرات چت‌های آنلاین باشند که در آن قلدرها می‌توانند پشت صفحه پنهان شوند و نظرات موذیانه را در مکالمات ساده وارد کنند.
برای بچه‌هایی که نمی‌دانند دکمه «گزارش» در چت کجاست یا می‌ترسند به مادر یا پدر خود بگویند که کسی به‌طور آنلاین به آنها الفاظ بدی را می‌گوید، می‌تواند ترسناک باشد. (این ترس در درجه اول از این نظر وجود دارد که «حالا آنها این بازی را از من خواهند گرفت.»)
درست مانند هر موقعیت خطرناک دیگری که ممکن است کودک با آن مواجه شود، بازی‌ها هم احتمالاً به‌نوعی نسخه آنلاین آن موقعیت را خواهند داشت. مراقب باشید، اما مهم‌تر از آن، ذهن خود را بسته نگه ندارید و مرتباً با کودک خود در مورد بازی و اینکه با چه کسی بازی می‌کند صحبت کنید.
چگونه کودکان را هنگام بازی امن نگه داریم
در حالی که خطرات آنلاین وجود دارد، البته، والدین بیشتر و بیشتری متوجه می‌شوند که بازی‌های کامپیوتری می‌توانند برای خانواده‌ها آموزنده و سرگرم کننده باشد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که بازی‌های ویدئویی در واقع می‌توانند عملکرد شناختی را در نواحی مغز که مسئول جهت‌گیری فضایی، شکل‌گیری حافظه، برنامه‌ریزی استراتژیک و مهارت‌های حرکتی ظریف هستند، بهبود بخشد.
درست مانند ممانعت از تماشای تلویزیون که مانع از این نمی‌شود که کودکان به صورت مخفیانه برنامه‌های نامناسب را نگاه کنند یا باعث شود وقتی بزرگ می‌شوند به تماشای تلویزیون اعتیاد پیدا کنند؛ مهم است که با بچه‌ها برای تعیین محدودیت‌ها هنگام بازی کردن صحبت کنید یا بازی‌هایی پیدا کنید که به آنها کمک کند مهارت‌هایی را که شما فکر می‌کنید مناسب هستند بیاموزند.
در اینجا به چند نکته که در مورد بازی‌های ویدیویی و کودکان اهمیت دارد، اشاره می‌کنیم:
- از بچههایتان بخواهید که به شما نشان دهند دکمه «گزارش بازیکن خاطی» کجاست و اگر نمی‌دانند با هم آن را پیدا کنید.
- در مورد انواع موقعیت‌هایی که بازیکنان باید گزارش شوند بحث کنید و به بچههایتان وقتی در مورد بازیکنی که گزارش کرده‌اند به شما می‌گویند، جایزه بدهید. شما در تشویق «آدم فروشی» نیستید. شما در حال تربیت کودکی هستید که می‌تواند از خود دفاع کند و با دیدن یک موقعیت خطرناک، آن را تشخیص دهد.
- بازی بچههایتان را تماشا کنید. اکثر بچه‌ها از اینکه شما علاقه‌مند هستید، شگفت زده می‌شوند و با خوشحالی نکات بازی را به شما نشان می‌گویند. خودتان بازی کنید! بچههایتان از تماشای بازی کردن شما لذت خواهند برد و احتمالاً از دادن راهنمایی‌هایی در مورد بازی به شما، خوشحال خواهند شد.
- برای آنها بازی هایی بخرید که همکاری و کار گروهی را آموزش می‌دهد. بازی‌هایMinecraft، Lego Worlds، Animal Crossing و بازی های مشابه همگی این کار را انجام می‌دهند.
- به بچه‌های بزرگتر کمی آزادی عمل بدهید تا بازی‌هایی را انجام دهند که ممکن است کمی ترسناک به‌نظر برسند. برای مثال، بازی Among Us شامل قتل می‌شود و محبوبیت آن در حال انفجار است. ما نمی‌خواستیم اجازه دهیم بچه‌هایمان بازی کنند تا اینکه بالاخره خودمان آن را بازی کردیم و فهمیدیم که مفاهیم کلی که آموزش می‌دهد اصلا مضر (یا بد) نیستند.
فرهنگ گیمینگ اینجا ماندنی است و بچه‌های امروزی نه از آن فرار می‌کنند و نه می‌خواهند از آن فراری باشند. چیزی که والدین باید یاد بگیرند این است که چگونه با آن کنار بیایید، بفهمید چگونه روی فرزندتان تأثیر می‌گذارد و چه زمانی بهتر است آن را کنترل کنید.
