پیش‌تر از این‌ها، مطالعات بسیاری با موضوع «چرا زنان بیشتر از مردان، عکس سلفی دوست دارند؟» انجام شده بود که هرکدام به یافته‌های مختلفی رسیده بودند.
یافته‌هایی همچون: «تفاوت‌های جنسیتی، عاطفی‌بودن خانم‌ها در مقابل عقل‌گرایی مردها، تاثیرات اجتماعی یا حتی ادراک فردی از زیبایی و جذابیت.»
اما آخرین پژوهش که مربوط به یک‌ماه گذشته و بررسی شبکه‌های اجتماعی است نشان داد که میزان زیاد عکس‌های سلفی بانوان در مقایسه با مردها، هیچ‌کدام از موارد بالا نیست؛ بلکه اطلاعات ژنومی و ثبت مواردی د ر DNA خانم‌ها آن‌هم در طول قرن‌هاست.
به‌عبارت بهتر، پژوهش‌گران با مطالعۀ فسیل‌های به‌دست‌آمده از انسان‌ها و بازسازی DNA و بررسی اطلاعات ژنومی متوجه شدند که همیشه در طول قرن‌ها، خانم‌ها بیش از آن‌چه باید، متحمل درد و رنج شده‌اند؛ و حتی در برخی از فرهنگ‌ها “دیده‌شدنِ صورت زن یا حضورش در جامعۀ مردانه”، مصادف با مرگ بود!
تمام این سرخوردگی‌ها و هیجانات در بخشِ قُدامی مغز که مربوط به خاطرات است ثبت و از مادر به فرزند دختر منتقل شده است که به‌خودی‌خود رفتاری همچون: “دوست‌داشتنِ خود، زیبابودن، اهمیت‌داشتن، پذیرفتنِ خود به‌عنوان یک موجودِ زنده و دارای حق حیات و… را در بر داشته است.”
به‌همین‌خاطر، بانوان با گرفتن عکس از خود، در واقع به‌صورت ناخودآگاه و براساس رفتار ژنومی‌شان، هم‌چنین خاطراتی که در ذهنِ ناخودآگاهشان ثبت و ضبط شده، به خود اهمیت می‌دهند و مهم‌بودنِ شخصیتِ وجودی‌شان را که در طول تاریخ، نادیده گرفته شده، به نمایش می‌گذارند.
دکتر “گوندولین سیدمن” (Gwendolyn Seidman)در این باره می گوید: «مطالعات نشان می‌دهد مردانی که بسیار زیاد از خود سلفی می‌گیرند اغلب با خودشیفتگی ارتباط دارند؛ اما در مورد زنان این طور نیست. گرچه زنان، نسبت به مردان، بیشتر به این کار علاقه دارد اما انگیزۀ آنان، خودشیفتگی نیست؛ بلکه گویی آنان صدای نسلی هستند که قرن‌ها، به اجبار خاموش شده بود و حالا با هربار عکس‌گرفتن از خود حین رانندگی، آشپزی، ورزش، کتاب‌خواندن، تفریح حتی بچه‌داری و آشپزی، با صدایی به وسعت تاریخ فریاد می‌زنند که ما را ببینید! ما وجود داریم و زنده‌ایم!»
