شرکت‌های فناوری که با دگرگونی‌ها وفق نیافتند و بهای آن‌را پرداختند

بارها و بارها ثابت شده است که وقتی سازمان‌ها نمی‌توانند یا نمی‌خواهند خود را با اختلالات، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و تقاضاهای در حال تکامل مشتری وفق دهند، نمی‌توانند در درازمدت دوام بیاورند.

در اینجا هفت شرکت را معرفی می‌کنیم که این درس را به‌سختی آموخته‌اند.

1. Nokia

روزگاری، نوکیا بخاطر سازگاری و آینده‌نگر بودن بسیار معروف بود، و از این رو نابودی نهایی آن غافلگیرکننده شد. این شرکت به‌طور مداوم در تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کرد و اولین گوشی هوشمند خود را در سال 1996 عرضه کرد.

اما در سال‌های بعد، نوکیا اهمیت نرم‌افزار از جمله اپلیکیشن‌ها را درک نکرد و انتقال سریع به گوشی‌های هوشمند را دست کم گرفت. به‌عنوان مثال، در سال 2007، نوکیا بیش از 50 درصد از کل سود در صنعت تلفن همراه را به‌دست می‌آورد، اما بیشتر این سودها از گوشی‌های هوشمند به‌دست نمی‌آمد. در مقابل، اپل، بزرگ‌ترین رقیب این شرکت، به توسعه سخت‌افزار و نرم‌افزار توجه یکسانی داشت و در نوآوری‌های گوشی‌های هوشمند بسیار جلوتر از منحنی حرکت کرد.

تا سال 2013، نوکیا تنها 3 درصد از بازار جهانی گوشی‌های هوشمند را در اختیار داشت و در آگوست همان سال، کسب و کار گوشی‌های خود را به قیمت 7.2 میلیارد دلار به مایکروسافت فروخت.

2. Kodak

در برهه‌ای از زمان، کداک مشهورترین و تحول آور ترین نام در دنیای عکاسی و فیلمبرداری بود. این شرکت تا حد زیادی مسئول توسعه دوربین‌هایی بود که قابل حمل، دستی مقرون به‌صرفه و در نهایت برای یک خانواده معمولی در دسترس بود.

اما کداک پس از اختراع دوربین دیجیتال در سال 1975 نتوانست خود را با پیشرفت‌های فناوری وفق دهد. این شرکت مدت‌ها بر این باور بود که مشتریانش به قدردانی و ارزش‌گذاری یک تصویر چاپی نسبت به تصویر دیجیتال ادامه می‌دهند. البته آنها اشتباه می‌کردند، اما زمانی که فروش دوربین‌های فیلم سنتی را در سال 2004 متوقف کردند، برای جبران ضررشان خیلی دیر شده بود.

کداک در سال 2012 اعلام ورشکستگی کرد و از آن زمان برای اختراع مجدد خود تلاش کرده است. در چرخشی عجیب، این شرکت در سال 2020 وام دولتی 765 میلیون دلاری از دولت ترامپ دریافت کرد تا 25 درصد از مواد فعال داروهای ژنریک در ایالات متحده را تولید کند.

Blockbuster .3

«نه RedBox و نه Netflix از نظر رقابت حتی در صفحه رادار نیستند».

این نقل قول در سال 2008 از جیم کیز، مدیر عامل بلاک‌باستر، برای طعنه زدن به آن‌ها بود که شنیدن اش برای آن‌ها سخت بود.

در اواخر دهه 90، Blockbuster مالک 9.000 فروشگاه اجاره ویدئو در ایالات متحده بود، 84.000 نفر در سراسر جهان مشغول به‌کار بودند و 65 میلیون مشتری ثبت شده داشت.

علی‌رغم شراکت با Enron در این زمان برای توسعه یک سرویس ویدیویی بر اساس تقاضا، Blockbuster بیش از حد بر سودی که از فروشگاه‌های ویدیویی خود کسب می‌کرد متمرکز بود و متعهد به موفقیت این سرویس جدید بود. به‌نظر می‌رسید که این شرکت حتی تمایلی به تغییر سریع در حال تکامل در رفتار مصرف‌کننده یا اینکه چگونه پیشرفت‌های فناوری بر مدل کسب‌وکار آن تأثیر می‌گذارد، ندارد. نه تنها Blockbuster در اجرای سرویس DVD-by-mail بسیار کند بود، بلکه مشتریان به سرعت از هزینه‌های شرکت ناامید شدند.

طولی نکشید که نتفلیکس شروع به جذب سود شرکت کرد و تا سال 2010، Blockbuster با بیش از 900 میلیون دلار بدهی اعلام ورشکستگی کرد.

Myspace .4

مای اسپیس زمانی به‌‌عنوان جالب‌ترین شبکه اجتماعی شناخته می‌شد و بین سال‌های 2005 تا 2008، مطمئناً محبوب‌ترین شبکه اجتماعی بود. این سایت در اوج خود در سال 2008، 75.9 میلیون بازدیدکننده منحصر به فرد در ماه را جذب می‌کرد.

دو دلیل کلیدی برای نابودی Myspace وجود داشت. اولاً، فیس‌بوک با یک سرویس بسیار برتر و کاربرپسندتر عرضه شد. نه تنها دارای ویژگی‌های جالبی مانند فید خبری نمادین فیس‌بوک بود، بلکه ارتباطات و شبکه‌سازی را برای اعضای خود تسهیل کرد.

دوم اینکه مای اسپیس بد مدیریت شد. این سایت توسط News Corporation به مبلغ 580 میلیون دلار در سال 2005 خریداری شد و فرهنگ شرکت به سرعت تغییر کرد. به جای تمرکز بر بهینه‌سازی تجربه کاربر، افزایش درآمد تبلیغات به اولویت اصلی تبدیل شد و سایت به سرعت اشباع شد. در نتیجه، اعضای مای اسپیس شروع به مهاجرت به پلتفرم‌های جایگزین کردند. بین سال‌های 2009 تا 2011، این سایت بیش از یک میلیون کاربر در ماه را از دست داد.

در سال 2011، مای اسپیس توسط Specific Media به قیمت 35 میلیون دلار خریداری شد.

Toys R Us .5

Toys R Us یک برند محبوب کودکان با بیش از 700 فروشگاه در سراسر ایالات متحده بود.

اما در سال‌های اخیر، این شرکت برای انطباق با ظهور تجارت الکترونیک تلاش کرد و فاقد دیدگاه خلاقانه بود. در نهایت نتوانست یک تجربه خرید راحت، لذت‌بخش، شخصی یا با قیمت رقابتی برای مشتریان خود فراهم کند. این که شرکت زیر میلیاردها دلار بدهی خفه می‌شد و مانع از سرمایه‌گذاری بسیار مورد نیاز در فروشگاه‌هایش برای مدرن‌سازی خدماتش می‌شد، کمکی نکرد.

این شرکت در سال 2017 اعلام ورشکستگی کرد و 7.9 میلیارد دلار بدهی در مقابل 6.6 میلیارد دلار دارایی فهرست کرد.

Toys R Us در سال 2019 زمانی که دو فروشگاه تجاری را برای فصل تعطیلات با تمرکز بر مناطق بازی باز، نمایشگرهای تعاملی و فضاهایی برای رویدادهای خصوصی مانند جشن تولد افتتاح کرد، در مقیاس پایین بازگشت. هر دو فروشگاه از آن زمان بسته شده‌اند.

Yahoo .6

یاهو! نامِ آشنای دنیای وب، در سال 1994 راه اندازی شد و به‌سرعت تبدیل به پورتالی برای جستجوی ایمیل، اخبار و وب شد.

شکست این شرکت در نتیجه چندین تصمیم بد تجاری رخ داد. به‌عنوان مثال، در سال 2002، یاهو فرصت خرید گوگل را به قیمت 1 میلیارد دلار و سپس فیس‌بوک را به قیمت 1.1 میلیارد دلار در سال 2006 از دست داد.

یاهو همچنین به دلیل مدیریت نادرست فلیکر و تامبلر، عدم اولویت‌بندی استخدام کارکنان برنامه‌نویسی با کالیبر بالا و فقدان چشم‌انداز در میان تیم رهبری مورد انتقاد قرار گرفته است.

همچنین پلتفرم شبکه اجتماعی یاهو 360 (Yahoo 360) که مشترکین زیادی را به‌صورت میلیونی از سراسر جهان جذب کرده بود، با سوء مدیریت از دست داد. بسته شدن یک پلتفرم شبکه اجتماعی با این شکل، مخاطبان را برآشفت.

این رشته از شکست‌ها با فروش یاهو به Verizon در سال 2016 به قیمت 4.8 میلیارد دلار به اوج خود رسید. برای مقایسه، ارزش این شرکت در اوج خود در سال 2000، 125 میلیارد دلار بود.

با اینکه یا هنوز درحال فعالیت است و موتور جستجوی خود را احیا کرده است، اما جایگاه خود را به رقبا واگذار کرد.

7. زیراکس (Xerox)

در سال 1970، شرکت چاپگر زیراکس مرکز تحقیقات زیراکس پالو آلتو (معروف به زیراکس PARC) را برای توسعه فناوری‌های آینده راه‌اندازی کرد. فناوری‌هایی مانند چاپگرهای لیزری، اترنت و نمونه اولیه رایانه شخصی مدرن، همگی در Xerox PARC اختراع شدند.

اما در حالی که این شرکت سرمایه‌گذاری زیادی در تحقیق و توسعه انجام داد و به برخی از نوآوری‌های انقلابی دست یافت، در تلاش بود تا از پتانسیل بازار سرمایه‌گذاری کند و به موفقیت تجاری دست یابد، در نهایت در برابر سازمانی با نام تجاری تثبیت شده و چشم‌انداز بسیار بزرگتر شکست خورد.

علیرغم توسعه رابط کاربری گرافیکی (GUI) و یک نسخه تجاری از ماوس، این استیو جابز و اپل بودند که موفقیت این اختراعات را زمانی که کامپیوتر مکینتاش در سال 1984 راه‌اندازی شد، درو کردند.

در نهایت زیراکس نتوانست از فرصت‌های مناسب برای استفاده از ایده‌ها و نوآوری‌های خود و راه‌اندازی یک تجارت سودآور و تجاری استفاده کند.