ویلموت جنین‌شناس بریتانیایی بود و رهبری تیمی را بر عهده داشت که نخستین پستاندار شبیه‌سازی شده از یک سلول بالغ را ایجاد کردند.
ایان و همکارش کیت کمپبل به همراه 7 عضو تحقیقاتی دیگر، در سال ۱۹۹۶، دالی- گوسفند شبیه سازی شده- را از یک سلول بالغ تولیدکردند که همین کار، مقدمه‌ای بر یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های علمی در قرن بیستم شد.
کمپبل در سال ۲۰۱۲ و در 58 سالگی از دنیا رفت. زیست‌شناس بریتانیایی که عضو تیم مؤسسه روسلین و استاد توسعه حیوانات در دانشگاه ناتینگهام بود.
او در سال ۲۰۰۸، جایزه شاو را به‌خاطر خدمات پزشکی و کمک به توسعۀ علم به‌طورمشترک با ایان ویلموت دریافت کرد. هرچندکه در مورد مرگش، شایعه‌هایی مبنی بر مسمومیت یا گرفتگی مشکوک عروق‌تنفسی حین خواب پخش شد؛ اما بعد از مدتی، سازمان سلامت بریتانیا به این شایعه‌ها پایان داد و مرگ وی را ناشی از تلاش و کار شبانه‌روزی در آزمایشگاه تحقیقاتی‌اش دانست.
روز دوشنبه، پس از گذشت 11 سال از مرگ کمپبل، ایان ویلموت، در 79 سالگی درگذشت و دوباره شایعه‌ها درمورد مرگ این دانشمند بر سر زبان‌ها افتاد.
ابتلا به پارکینسون
ایان ویلموت در سال 2018 به بیماری پارکینسون مبتلا شد ولی با وجود بیماری، هم‌چنان به فعالیت‌های تحقیقاتی خود ادامه می‌داد.
آسوشیتدپرس در این باره نوشت: «گرچه ایان از رنج بیماری پارکینسون در عذاب بود ولی شرایط او به‌گونه‌ای نبود که منجر به مرگش شود. آیا مرگ ایان نیز مانند مرگ کمپبل، اسرارآمیز است؟!»
تولد دالی
پس از آن‌که دالی، نخستین گوسفند شبیه‌سازی، متولد شد، BBC، ضمن موفقیت‌آمیز خواندن این خبر و برداشته‌شدن گامی مؤثر در راه پژوهش و ژنتیک نوشت: «محققان از سلول غدۀ پستانی یک گوسفند بالغ مرده برای ایجاد یک حیوان زندۀ جدید استفاده کردند. آن‌ها سلول را با الکتریسیته تحریک کردند و مواد شیمیایی به آن اضافه کردند تا در نهایت، DNA گوسفندی ساخته شد. تولد دالی، یک دستاورد علمی است اما دانشمندان علم اخلاق و پزشکی، بحث‌هایی را در مورد غیراخلاقی بودن این پژوهش و تولد حیوان، مطرح کرده‌اند.»
یک سال پس از تولد دالی، بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا، ممنوعیت آزمایش‌های کلون‌سازی انسان را اعلام کرد و ممنوعیت را از سایر تحقیقات کلون‌سازی برداشت. به‌عبارت‌بهتر فقط کلون‌سازی انسان، ممنوعیت دارد اما کلون‌سازی حیوان یا گیاه به‌منظور پیشرفت علم، قابل قبول است.
کمی بعد یعنی زمانی که دالی، 6سال داشت به تومور ریوی غیرقابل درمان مبتلا شد که دانشمندان آن را از بین بردند اما دالی دوام نیاورد و مُرد.
تحقیقات ایان ویلموت درباره سلول‌های بنیادی
پس از مرگ دالی، ایان ویلموت، تحقیق‌ها و مطالعه‌‌های خود را روی فن‌آوری شبیه‌سازی سلول‌های‌بنیادی متمرکز کرد و به‌دنبال یافتن راهکاری بود که بیماری‌های ژنتیکی را به‌کمک همین روش از بین ببرد.
ایان در یکی از گفت‌وگوهایش با روزنامه‌نگاری محلی گفته بود که «اخلاقیات در فن‌آوری» برای وی، حیاتی و بسیار مهم است؛ و بنابراین او با رعایت تمام جنبه‌ها و مؤلفه‌های اخلاقی سعی دارد به رشد فن‌آوری شبیه‌سازی و ساخت سلول‌های سالم و ترمیم بافت‌ها کمک کند.
اما مرگ، به آرزوهای او پایان داد و بستر خلاقیت و تحقیقات وی، برای همیشه، جمع شد.
هرچند در این یکی دو روز، پس‌از درگذشت ایان، شایعه‌هایی درمورد مرگش پخش شده اما گروه تحقیقاتی همکار با وی و دانشجویانی که ایان پرورش داده است سعی دارند پژوهش‌های استادشان را تکمیل کنند و به‌کمک شبیه‌سازی سلول‌های بنیادین به آرزوی وی جامۀ عمل بپوشانند؛ یعنی بسته‌شدن پروندۀ بیماری‌های ژنتیکی برای همیشه به‌کمک سلول‌های بنیادی.
