Access Control System یا ACS (سیستم کنترل دسترسی)، هر سیستمی است که برای محدود کردن دسترسی کاربر به یک سیستم کامپیوتری طبق قوانین از پیش تعریف شده طراحی شده است. به عنوان مثال، در اکثر سیستم‌های کامپیوتری، کاربران برای ورود به سیستم باید یک نام کاربری و رمز عبور معتبر وارد کنند. و پس از ورود به سیستم، این کاربران مجاز به مشاهده، ایجاد و تغییر تنها برخی از فایل‌ها و فهرست‌ها در سیستم فایل هستند.
کنترل دسترسی چندین کاربر را قادر می سازد تا به یک سیستم واحد دسترسی داشته باشند و حریم خصوصی و امنیت فایل‌های هر کاربر را حفظ کند. همچنین از فایل‌های حیاتی سیستم در برابر تغییر یا دستکاری محافظت می‌کند و احتمال خرابی سیستم‌عامل را کاهش می‌دهد.
نمونه‌هایی از سیستم‌های کنترل دسترسی عبارتند از:
رمز عبور: کلمه یا مجموعه‌ای از حروف، اعداد و نمادها.
Access Card یا کارت دسترسی: اندازه یک کارت اعتباری، با یک نوار مغناطیسی یا تراشه کامپیوتری، که از طریق کارت‌خوان کشیده شده یا در کنار آن قرار می‌گیرد.
Security fob: دستگاهی با یک تراشه امنیتی RF (فرکانس رادیویی) در داخل، که در کنار فوب خوان امنیتی قرار می گیرد.
دستگاه کنترل اثر انگشت: اثر انگشت افراد را اسکن می کند که برای هر فرد متفاوت است.
Palm Reader: کف دست افراد را اسکن می کند که برای هر فرد منحصر به فرد است.
Voice Recognition یا تشخیص صدا: معمولاً برای تشخیص الگوی صدای منحصر به فرد اشخاص، نیاز است که شخص نام خود، یک جمله خاص یا یک سری کلمات را بگوید.
Retina Scan یا اسکن شبکیه: اسکن چشم، به ویژه شبکیه، که برای هر فرد منحصر به فرد است.
اسکن DNA: بسیار پیچیده تر و پیشرفته‌تر است، به نمونه بزاق یا خون برای بررسی و تأیید DNA فرد (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک) نیاز دارد.
