تعریف کوتاه
End-to-end encryption که با نام E۲EE نیز شناخته می‌شود یک روش رمزنگاری است که ارتباطات بین دو طرف را ایمن میکند.
این روش به گونه‌ای طراحی شده است که تنها به دو طرف ارتباط (“انتهای” مسیر اطلاعات) اجازه رمزگشایی اطلاعات منتقل شده را می‌دهد. اگر اطلاعات توسط شخص دیگری شنود شود آن‌ها نمی‌توانند آن را رمزگشایی کنند.
توضیح بیشتر
رمزنگاری داده، فرآیند استفاده از الگوریتمی است که کاراکترهای متنی استاندارد را به فرمتی غیرقابل خواندن تبدیل میکند.
برای توضیح، این فرآیند از کلیدهای رمزنگاری برای درهم سازی داده‌ها استفاده می‌کنند تا تنها کاربران مجاز بتوانند آن را بخوانند.
رمزنگاری end – to – end نیز از همین فرآیند استفاده میکند. با این حال، با امن کردن ارتباطات از یک نقطه پایانی به نقطه دیگر، آن را یک گام جلوتر می‌بریم.
همه ارتباطات رمزگذاری شده به عنوان رمزگذاری “end – to – end” واجد شرایط نیستند. برخی از ارائه‌دهندگان خدمات رمزنگاری شده، یک کپی از کلید رمزنگاری شما را ذخیره می‌کنند که به آن‌ها اجازه رمزگشایی و خواندن اطلاعات شما را می‌دهد.
اطلاعات شما تنها در صورتی امنند که به ارائه‌دهنده خدمات اعتماد کنید تا تصمیم بگیرد اطلاعات شما را بخواند یا کلید شما را در معرض یک شخص ثالث قرار دهد.
رمزنگاری End – to – end این الزام اعتماد را از بین می‌برد زیرا ارائه دهنده خدمات کلید رمزنگاری ندارد. تنها طرف‌هایی که باید به کلیدها اعتماد کنند همان دو نفری هستند که با هم ارتباط برقرار می‌کنند.
چرا End-to-end encryption مهم است؟!
E۲EE به خصوص زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که حریم‌خصوصی بیش‌ترین اهمیت را داشته باشد؛ (موضوعات حساسی مانند اسناد تجاری، جزئیات مالی، اقدامات قانونی، شرایط پزشکی یا مکالمات شخصی). درنتیجه، عدم امنیت داده‌های خصوصی می‌تواند به ضرر کسب‌وکارهای سازمانی و مشتریان آن‌ها تمام شود.
رمزنگاری سرتاسری می‌تواند به ایمن‌سازی داده‌ها در برابر حملات سایبری کمک کند. برای مثال، در سال ۲۰۲۰، میانگین هزینه نقض‌داده در سطح جهان ۳.۸۶ میلیون دلار آمریکا و در ایالات متحده ۸.۶۴ میلیون دلار بود.
این هزینهها شامل کشف و پاسخ به تخلف، هزینه کاهش زمان و درآمد از دست رفته و آسیب به شهرت یک کسب‌وکار و برند آن است. موردی که می‌تواند منجر به از دست دادن اعتماد مشتری، جریمه‌های قانونی و حتی اقدام قانونی شود.
رمزنگاری End – to – end چیزی بیشتر از ارسال پیام‌های رمزنگاری شده ارائه می‌دهد؛ هم‌چنین می‌تواند با کنترل ویژه، اجازه دسترسی کاربر به داده‌های ذخیره شده را بدهد.
یک سیستم مدیریت کاربر، کنترل دقیقی بر این‌که چه کسی به چه اطلاعاتی دسترسی دارد فراهم میکند.
سازمان‌ها همراه با یک سیستم مدیریت کلید متمرکز که به پروتکل قابلیت هم‌کاری مدیریت کلید (KMIP)پایبند است، می‌توانند داده‌ها را در هر سطحی رمزگذاری و محافظت کنند.
